Αυτές είναι οι 5 διαταραχές που προκαλεί η αλλαγή της ώρας

Την Κυριακή δεν αλλάζει μόνο η ώρα από χειμερινή σε θερινή (όταν το ρολόι δείξει 3:00, το γυρνάμε μία ώρα μπροστά, δηλαδή 4:00) αλλά και η διάθεσή μας. Αυτό τουλάχιστον δείχνουν διεθνείς έρευνες. Το γεγονός ότι χάνουμε μία ώρα ύπνου είναι για τους περισσότερους ασήμαντο μπροστά στις περισσότερες ώρες ηλιοφάνειας. Όχι όμως και για τους ερευνητές...  

Οι ειδικοί επισημαίνουν ότι οι πρώτες ημέρες μετά την αλλαγή της ώρας χρειάζονται προσοχή, καθώς μπορεί να επηρεαστούν αρνητικά την ψυχολογία μας, τις συνήθειες του ύπνου, ακόμη και την υγεία.

Στον ύπνο
Έρευνα που έγινε το 2009 και δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό «Sleep Medicine» εξέτασε πώς η αλλαγή της ώρας επηρεάζει τους εφήβους. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα, τα παιδιά νύσταζαν περισσότερο μέσα στην ημέρα ακόμη και τρεις εβδομάδες μετά την αλλαγή. Οι μελετητές απέδιδαν το αποτέλεσμα στην προσπάθεια του ανθρώπινου οργανισμού να προσαρμοστεί στο νέο ημερήσιο πρόγραμμα.

Στην καρδιά
Ερευνητές στο Τμήμα Καρδιαγγειακών Νοσημάτων του Πανεπιστημίου της Αλαμπάμα μελέτησαν και τη σχέση που μπορεί να έχει η θερινή ώρα με την υγεία. Είναι ενδεικτικό ότι βάσει μιας σειράς ερευνών κυρίως την επόμενη ημέρα της αλλαγής της ώρας, τη Δευτέρα, παρατηρείται αύξηση του κινδύνου για καρδιακά επεισόδια κατά 5-10%. Οι καρδιολόγοι υποστηρίζουν ότι αυτό μπορεί να συμβαίνει καθώς τα «ρολόγια» του οργανισμού μας είναι ρυθμισμένα να κάνουν συγκεκριμένες εργασίες σε συγκεκριμένη ώρα. Οταν εμείς βάζουμε μία ώρα μπροστά τους δείκτες, το βιολογικό μας ρολόι θα προσαρμοστεί σταδιακά, μέχρι όμως να γίνει αυτό ο οργανισμός περνά από μια στρεσογόνο κατάσταση.

Στο μεταξύ, ο αναπληρωτής καθηγητής Επιδημιολογίας και Δημόσιας Υγείας στο Πανεπιστήμιο Γέιλ Γιονγκ Ζου μελέτησε τη σχέση που έχουν οι καρδιακοί ρυθμοί με τον καρκίνο και κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η αλλαγή μίας ώρας μπορεί να αυξήσει τις πιθανότητες εμφάνισης καρκίνου - σε όσους είναι ήδη επιρρεπείς σε παθήσεις, όπως τα καρδιακά νοσήματα ή η κατάθλιψη - όταν αλλάζει το πρόγραμμα εργασίας ή ύπνου.

Στην άσκηση 
Μία ώρα μπορεί να αλλάξει την καθημερινότητά μας; Οι επιστήμονες απαντούν θετικά. Σύμφωνα με έρευνα που πραγματοποιήθηκε το 2010 και δημοσιεύθηκε στην Έκθεση Δημόσιας Υγείας της Αυστραλίας - Νέας Ζηλανδίας, πολλοί ήταν εκείνοι οι οποίοι εκμεταλλευόμενοι τη μία ώρα ημέρας παραπάνω ξεκίνησαν τη γυμναστική. Σχεδόν ένας στους δύο ερωτηθέντες απάντησε ότι αντί της πρωινής γυμναστικής επιλέγει την απογευματινή κυρίως σε εξωτερικούς χώρους.

Στην εργασία 
Η αλλαγή της ώρας όμως κάνει τους εργαζομένους περισσότερο... λουφαδόρους. Ερευνα που δημοσιεύθηκε σε επιστημονικό περιοδικό για την εφαρμοσμένη ψυχολογία («Journal of Applied Psychology») έδειξε ότι οι εργαζόμενοι τις επόμενες κιόλας ημέρες μετά την αλλαγή της ώρας σερφάρουν όλο και περισσότερο στο Διαδίκτυο από το γραφείο.

«Είναι γνωστό ότι τόσο ο ύπνος όσο και μια σειρά από άλλες βιολογικές παραμέτρους (π.χ. αυξομείωση της κορτιζόλης, μελατονίνης κ.α. ενδογενών ουσιών), οι λεγόμενοι Κιρκάδιοι ρυθμοί, καθορίζονται από τον κύκλο μέρα-νύχτα, φως- σκοτάδι. Η εναλλαγή αυτή του φωτός με το σκοτάδι και η ηλιοφάνεια, επίσης έχει τεκμηριωθεί επιστημονικά ότι σχετίζονται και με την ψυχική κατάσταση του ανθρώπου, τη διάθεση, την απόδοση και τη λειτουργικότητά του», εξηγεί η Έλενα Τσιόλκα, ψυχίατρος και μέλος της Ελληνικής Εταιρείας Έρευνας του Ύπνου.

Η κ. Τσιόλκα, υπογραμμίζει ότι «στις χώρες που είναι πλησιέστερα στον Ισημερινό, έχουν δηλαδή μικρότερο γεωγραφικό πλάτος, στις οποίες συγκαταλέγεται και η δική μας (με γεωγραφικό πλάτος μικρότερο από 40), η βαθμιαία μεταβολή της ώρας της ανατολής και της δύσης του ήλιου συμβαίνει πολύ ήπια και η συνολική απόκλιση δεν είναι μεγάλη. Έτσι, η προσαρμογή των ανθρώπων σε αυτήν εξελίσσεται σταδιακά και, όταν γίνεται η επίσημη αλλαγή της ώρας, η προσαρμογή είναι σχετικά εύκολη». 

"Η ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΩΝ ΒΛΑΚΩΝ ΕΝ ΤΩ ΣΥΓΧΡΟΝΩ ΒΙΩ" (1941)

ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΛΕΜΠΕΣΗΣ:

"Ενός βλακός ερχομένου, μύριοι έπονται. Διότι ένας βλάξ, εφόσον ανέλθει, θα προωθήσει πρόσωπα μόνον κατώτερα από τον εαυτόν του." . 
«Οι βλάκες ταξινομούνται σε δύο κύριες μεγάλες ομάδες, τελείως αντίθετες μεταξύ τους. 

Η πρώτη ομάδα βρίσκεται στις κατώτερες κοινωνικές βαθμίδες, κατέχει τις υποδεέστερες κοινωνικές θέσεις και αποτελεί αντικείμενο εκμετάλλευσης. Το ενδιαφέρον εστιάζεται κυρίως στη δεύτερη ομάδα, οι βλάκες της οποίας κατέχουν σπουδαίες θέσεις στην κοινωνία. Με βάση την αρχή της ελαχίστης προσπαθείας, συνασπίζονται για να αντιμετωπίσουν μια ισχυρότερη δύναμη στο πρόσωπο των ολίγων ή του ενός, και οργανώνονται σε ομάδες, οι οποίες στην κοινωνιολογία ονομάζονται "κλίκες". .

 Ο βλάκας έχει μία μανία, να ανήκει σε οργανώσεις, πάσης φύσεως και όσο το δυνατό περισσότερες. Αυτό εξηγείται πρώτα πρώτα από την έλλειψη ατομικότητας, η οποία συνεπάγεται μία μεγάλη ευκολία αγελοποίησης. Εκτός τούτου, διακατέχεται συνεχώς από φόβο και πανικό μήπως περιέλθει σε οποιοδήποτε "περιθώριο". Αποτέλεσμα: Δημιουργείται αυτόματη συρροή βλακών σε πάσης φύσεως οργανώσεις. Και εάν μεν οι οργανώσεις αυτές είναι συμφεροντολογικές, διατηρούν τουλάχιστον την σοβαρότητα των συμφερόντων τους. Εάν όμως είναι πνευματικές, συν τω χρόνω, περιέρχονται σε πλήρη βλακοκρατία.
Κατόπιν όλων τούτων επόμενο είναι ότι οι λεγεώνες των βλακών ωθούνται και υφίστανται ακατανίκητη έλξη από τις παντός είδους αγελαίες, αντιατομιστικές και ομαδιστικές οργανώσεις και θεωρίες, καθώς επίσης και από πάσης φύσεως παρεμβατισμό ή διευθυνομένη οικονομία. Έτσι εξηγείται και η ατελείωτη επιλογή βλακών στα ομαδικά συστήματα, η οποία με την βοήθεια μιας πολιτικής βίας κατοχυρώνεται και σαν πολιτικό και κοινωνικό καθεστώς. Η ελευθερία της σκέψης (χρήσιμη μόνον σε εκείνους που διαθέτουν σκέψη) είναι για τους βλάκες ιδιαίτερα αντιπαθητική, διότι ασκούμενη από άλλους στρέφεται εναντίον τους, εναντίον των συμφερόντων τους και εναντίον των εξουσιαστικών θέσεων τις οποίες κατέχουν. . Ενός βλακός ερχομένου, μύριοι έπονται. Διότι ένας βλάξ, εφόσον ανέλθει, θα προωθήσει πρόσωπα μόνον κατώτερα από τον εαυτόν του. . 

Οι βλάκες ταξινομούνται σε τρείς μεγάλες υποομάδες ή παραλλαγές.
. Η πρώτη παραλλαγή περιλαμβάνει βλάκες και ανίκανους οι οποίοι ανέρχονται και επικρατούν ατομικά και καταλαμβάνουν θέσεις στις οποίες η ανεπάρκεια τους είναι τουλάχιστον ανεκτή αν όχι και πλεονεκτική. . 
Στη δεύτερη παραλλαγή εντάσσονται οι λεγόμενες χρυσές μετριότητες, οι οποίες μέσα σε μία στοιχειώδη εξυπνάδα αποφασίζουν να υποδυθούν ότι είναι βλάκες, να κάνουν δηλαδή την "πάπια". Είναι δηλαδή κάποιοι στοιχειωδώς ευφυιείς οι οποίοι υποκρίνονται, διότι, ζώντας ανάμεσα σε τελείως βλάκες, ξέρουν ότι, αν η στοιχειώδης ευφυία τους αποκαλυφθεί, η παρουσία τους κινδυνεύει να γίνει
ασύμφορα προκλητική. .
 Η τρίτη παραλλαγή αποτελεί μία προχωρημένη μορφή της προηγουμένης. Εδώ εντάσσονται κάποιοι βλάκες-απατεώνες, συνοδευόμενοι μάλιστα από μία ακόμη βλακώδη υποομάδα, τους βλάκες-θαυμαστές των απατεώνων. Οι πρώτοι δεν διστάζουν να διακηρύττουν με κομψότητα, βάσει κάποιου λεγόμενου ωφελιμισμού, ότι η τιμιότητα είναι βλακεία. .
Ποιός είναι περισσότερο βλάξ, ο κολακεύων ή ο κολακευόμενος; Όπως όμως και να έχει το ζήτημα, βέβαιον είναι ότι όλα τα μέσα της λεγόμενης επιτηδειότητας είναι εντελώς άσχετα με την ευφυϊα και ότι κανένας πραγματικά ευφυής δεν έχει καμία απολύτως ανάγκη να τα χρησιμοποιήσει από την στιγμή που η ευφυϊα αναμφισβήτητα δίνει στον κατέχοντα την δυνατότητα να πολεμήσει και να επικρατήσει με την αξία του. [...] Αλλοίμονο... 
Κανένας ευφυής δεν έχει μέχρι τώρα κατορθώσει να πείσει έναν βλάκα και καμία συνεννόηση δεν έχει επιτευχθεί μεταξύ ετερογενών εγκεφάλων. Δύο κεφαλές, για να συνεννοηθούν, πρέπει να είναι ή εξ ίσου κενές ή εξ ίσου πλήρεις. [...] Και αλλοίμονο... Εάν οι βλάκες τυχαίνει κάποτε να είναι και ισχυροί εξουσιαστές των υψηλών αξιωμάτων, τραγική είναι η μοίρα των αποτυχόντων ευφυών. Τόσο τραγική μέχρι του σημείου να οδηγηθούν αυτοί οι άτυχοι στην απελπισία και καμιά φορά και στον τερματισμό της σταδιοδρομίας τους ή ακόμα και της ζωής τους. 
Αντιθέτως, ούτε ένα νέφος δεν διατάραξε ποτέ την σύμπνοια μεταξύ των ομοειδών εκείνων βλακών οι οποίοι θεωρούν τους ατυχήσαντες αυτούς ευφυείς αναμφισβητήτως βλάκες.»




ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΛΕΜΠΕΣΗΣ (1904-1968)
[Καθηγητής κοινωνιολογίας στο Πάντειο Πανεπιστήμιο. Εργάστηκε στην κρατική ραδιοφωνία, την Αγροτική Τράπεζα, το Υπουργείο Προεδρίας της Κυβέρνησης και ως αρθογράφος στον "Οικονομικό Ταχυδρόμο" και το περιοδικό "Εργασία". Συνέγραψε και εξέδωσε πλήθος βιβλίων, δοκιμίων, μελετών κ.λπ. Από το Μύτικα Χαλκίδας. Σπούδασε στα Πανεπιστήμια της Φραγκφούρτης και του Παρισιού, καθώς και στην Ιταλία. Το δοκίμιο αυτό γράφτηκε στην Καθαρεύουσα το 1941 (εδώ σε απόδοση στη Δημοτική), δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά τον Σεπτέμβριο του 1941 στο νομικό περιοδικό "Εφημερίς των Ελλήνων Νομικών" και αναδημοσιεύτηκε τον Νοέμβριο του 1976 στο νομικό περιοδικό "Διοικητική Δικαιοσύνη". Αποτελεί μια κοινωνική κριτική εναντίον της διαφθοράς και της αναξιοκρατίας, που κατά τον μελετητή προέρχεται από την βλακεία των ιθυνόντων

Σε ιδιώτη αναθέτει η Ρόδος τη διαχείριση απορριμμάτων

• 

Το κέντρο διαλογής απορριμμάτων στη Ρόδο εγκαινιάστηκε πρόσφατα.

Σε ιδιώτη προσανατολίζεται να αναθέσει τη διαχείριση των απορριμμάτων της και η Ρόδος. Προ ημερών ο δήμος πήρε το «πράσινο φως» για την ένταξη του έργου στις συμπράξεις δημοσίου και ιδιωτικού τομέα (ΣΔΙΤ) και ελπίζει ότι μέσα στο έτος θα προχωρήσει στην προκήρυξη διαγωνισμού. Το νησί κάνει το τελευταίο έτος τις πρώτες σοβαρές προσπάθειες να αλλάξει μοντέλο στη διαχείριση των απορριμμάτων, ξεκινώντας τα πρώτα βήματα για την ανακύκλωση και δημιουργώντας κέντρο διαλογής.

«Αποφασίσαμε να προχωρήσουμε μέσω ΣΔΙΤ για πολλούς λόγους», εξηγεί ο δήμαρχος Ρόδου, Φώτης Χατζηδιάκος. «Πρώτον, λόγω της συμμετοχής και ιδιωτικών κεφαλαίων στο έργο. Δεύτερον, γιατί το μοντέλο αυτό εξασφαλίζει ταχείς διαδικασίες για την πραγματοποίηση του διαγωνισμού. Και τρίτον και κυριότερο, επειδή μετά την αποπεράτωσή της η μονάδα θα είναι άμεσα λειτουργική. Θα σας αναφέρω ένα παράδειγμα: η Περιφέρεια Ηπείρου και η Αλεξανδρούπολη ξεκίνησαν ταυτόχρονα τις διαδικασίες για την κατασκευή ανάλογων εγκαταστάσεων. Η Ηπειρος, που επέλεξε τις ΣΔΙΤ, ήδη κατασκευάζει και βρίσκεται σε προχωρημένο στάδιο, ενώ η Αλεξανδρούπολη που επέλεξε το “κλασικό” δημόσιο έργο ακόμα δεν έχει προκηρύξει τον διαγωνισμό. Πρέπει να αποβάλουμε τις ιδεοληψίες μας, οι ΣΔΙΤ είναι ένα μοντέλο πολύ διαδεδομένο σε όλη την Ευρώπη».

Το σχέδιο του δήμου περιλαμβάνει τη δημιουργία ολοκληρωμένης εγκατάστασης στη Βόρεια Ρόδο, η οποία θα διαθέτει μονάδες επεξεργασίας απορριμμάτων και κομποστοποίησης, δύο σταθμούς μεταφόρτωσης και επέκταση του ΧΥΤΥ Βόρειας Ρόδου ώστε να αυξηθεί η διάρκεια ζωής του κατά 20 χρόνια. Το έργο κοστολογείται στα 37,2 εκατ. ευρώ και ο δήμος έχει υποβάλει από πέρυσι αίτηση για κοινοτική χρηματοδότηση.

Ως μία από τις «ναυαρχίδες» του τουρισμού, η Ρόδος έχει έντονη εποχικότητα και στην παραγωγή απορριμμάτων, από 4.700 τόνους τον Δεκέμβριο έως 12.600 τόνους τον Αύγουστο (2017). Μάλιστα η παραγωγή παρουσίασε αύξηση 4,82% το περασμένο έτος (99.954 τόνοι έναντι 95.361 τόνοι το 2016), γεγονός όχι ιδιαίτερα ενθαρρυντικό καθώς όλα αυτά καταλήγουν στους δύο ΧΥΤΑ του νησιού. Την τελευταία διετία, πάντως, ο δήμος κάνει την πρώτη σοβαρή προσπάθεια για διαχείριση της κατάστασης με τη δημιουργία ενός σύγχρονου κέντρου διαλογής (εγκαινιάστηκε πρόσφατα), το οποίο μέσα στο 2017 ανέκτησε τους πρώτους 1.000 τόνους ανακυκλώσιμων (δυναμικότητα μονάδας 12.000 τόνοι). Παράλληλα, τοποθετήθηκαν οι πρώτοι 1.000 μπλε κάδοι στο βόρειο κομμάτι του νησιού. Να σημειωθεί ότι από το 2017 ο δήμος έχει αναθέσει σε ιδιώτη την αποκομιδή απορριμμάτων από τα ξενοδοχεία της ίδιας περιοχής.

ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΚΟΣ, Η ΜΟΝΗ ΑΡΣΕΝΙΚΗ ΟΜΑΔΑ!

Παλιόφιλος. Γάβρος, Αθηναίος, 70 χρονών, επιχειρηματίας. Όνομα δεν χρειάζεται. Με αφορμή αυτό που έγινε στην Τούμπα, το ντου Σαββίδη, στο ματς με ΑΕΚ, ο παλιοσειρά οπαδός του Ολυμπιακού, μου είπε:

''Ξέρω πολύ καλά γιατί έγινα Ολυμπιακός. Γιατί ήταν η ομάδα που εξέφραζε τη γνήσια μαγκιά, με ποδοσφαιριστές αρσενικούς. Ως Ολυμπιακός, λοιπόν, ένοιωσα πολύ άσχημα όταν στην Τούμπα ο Γκαρθία έκανε τον πεθαμένο, επειδή έφαγε ένα αντικείμενο στη μάπα. Θυμάμαι τον προπονητή του Παναθηναϊκού, κάποιον Αναστασίου, που τον πήραν τα αίματα στο Καραϊσκάκη, αλλά η ομάδα κάθισε παλληκαρήσια μέχρι το τέλος, έφαγε 2-0 και οι παίκτες αποχώρησαν σαν άντρες.

Και στο μπάσκετ, στο Ειρήνης και Φιλίας, ο κόσμος μπήκε μέσα, ενώ ο Παναθηναϊκός προηγούνταν 15 πόντους και ήθελε ένα λεπτό για να τελειώσει. Ο Γιαννακόπουλος είπε θα περιμένουμε όσο χρειαστεί για να παίξουμε και το ένα λεπτό.

Η μαγκιά ήταν να κάτσει ο Ολυμπιακός του Μαρινάκη στην Τούμπα, ας χάσει 4-0, αλλά να φύγει με ψηλά το κεφάλι. Μην συγκρινόμαστε με τον ΠΑΟΚ. Μικρή ομάδα είναι, παίρνει πρωτάθλημα κάθε 50 χρόνια, άστηνα να χαρεί κι’ αυτή μία κούπα. Και η ΑΕΚ έπρεπε να κάτσει μέχρι το τέλος, να παιχτούν οι καθυστερήσεις. Τελικά η μόνη αντρική ομάδα είναι ο Παναθηναϊκός. Αυτό λέω ως γάβρος της παλιάς σχολής''.

Ποια είναι η γνώμη σου; Να πω τη δικιά μου. Σύμφωνοι, το ποδόσφαιρο είναι αντρικό, δεν γουστάρω να το παίζουν κορίτσια. Τι σχέση έχει ο ανδρισμός με την αλητεία; Το ποδόσφαιρο είναι θέαμα, το θέλουμε από επαγγελματίες, για να το απολαμβάνουμε καλύτερα. Δεν πάμε γήπεδο, ούτε στηνόμαστε στην τηλεόραση για να δούμε ποια ομάδα είναι πιο.. αρσενική.

O ΑΠΟΔΥΤΗΡΙΑΚΙΑΣ

Τα βινύλια τραγουδούν ακόμη

• 

Μπορεί το 94% των εσόδων της μουσικής βιομηχανίας να προέρχεται από το cd ως προϊόν, το downloading και το streaming, όμως το βινύλιο εξακολουθεί να κερδίζει έδαφος και η παγκόσμια παραγωγή του να τριπλασιάζεται.

Ξεκίνησε διερευνητικά πριν από πέντε χρόνια στην Τεχνόπολη, συνέχισε στον Κεραμεικό και έπειτα στην 3ης Σεπτεμβρίου. Κάθε φορά που ανοίγει το Vinyl is Back, έχει το δικό του σταθερό κοινό, ένα ακροατήριο που μεγάλωσε με το βινύλιο, άλλους που το αντιμετωπίζουν ως φετίχ, αλλά κι εκείνους που ενώ είναι παραδομένοι στην ευκολία του downloading, επενδύουν στη γοητεία του κι ας μην έχουν πικάπ. Στα μάτια τους έχει εμπορική αξία ως συλλεκτικό προϊόν.

Κάπως έτσι το Vinyl is Back  γιορτάζει το τριήμερο 16, 17, 18 Μαρτίου στο «Ελληνικό Μουσείο Αυτοκινήτου» τη 12η διοργάνωση με ελεύθερη είσοδο, με dj, πικάπ, σπάνια αντίτυπα, νέες κυκλοφορίες, δισκογραφικές εκπλήξεις, συμμετοχές γνωστών δισκάδικων, ανεξάρτητων εταιρειών και ιδιωτών, συγκροτήματα, αλλά και την ηχογράφηση του δεύτερου δίσκου της σειράς «Vinyl is Back – Live Sessions». Επίσης αφιέρωμα στην ελληνόφωνη σκηνή με τους Locomondo, τους Magic de Spell, το μακροβιότερο ροκ συγκρότημα στη χώρα μας με ρίζες στο ’80, τον Λήτη από τα ’70s, τους νεότερους Νίκο Γρηγοριάδη και Κατερίνα Κυρμιζή, την  Αλεξάνδρα Κλάδη and The Darlings, τους Athens Lindy Hop που συμπλήρωσαν δέκα χρόνια στη σκηνή του swing χορού στην Αθήνα κ.ά.

Τώρα που το cd αρχίζει κι αυτό να θαμπώνει, όλο και περισσότεροι μιλούν για τη μυσταγωγία του βινυλίου – αυτοί βέβαια που το γνωρίζουν ως επιλογή. Μπορεί το 94% των εσόδων της μουσικής βιομηχανίας να προέρχεται από το cd ως προϊόν, το downloading και το Streaming, όμως το βινύλιο εξακολουθεί να κερδίζει έδαφος και η παγκόσμια παραγωγή του να τριπλασιάζεται. Για τον Γιάννη Αλεξίου (δημοσιογράφο, συλλέκτη και συγγραφέα), τον άνθρωπο που «τρέχει» το Vinyl is Back, το 2017 «ήταν η χρονιά με τις περισσότερες πωλήσεις δίσκων βινυλίου από το 1991 στην Ελλάδα». Οπως λέει στην «Κ», η αύξηση που καταγράφει το βινύλιο ως προϊόν στην ευρωπαϊκή αγορά υπολογίζεται στο 10% ενώ στη χώρα μας φτάνει έως και το 15%. Δίνοντας μερικά χαρακτηριστικά της τελευταίας περιόδου κι έχοντας την εμπειρία των διοργανώσεων μιας πενταετίας, υποστηρίζει ότι τα βινύλια που έχουν ζήτηση, εκτός από κάποιες σπάνιες εκδόσεις, είναι αυτά της δεκαετίας του ’90. Ηταν η εποχή που άρχισε να ανατέλλει ο ψηφιακός δίσκος, βάζοντας στη γωνία τα αυλάκια του βινυλίου μαζί με τα πικάπ.

Το 1996...

Ομως, παρότι το cd εξακολουθεί να κατέχει την πρώτη θέση, σήμερα πολλές παραγωγές που εκδίδονται κυκλοφορούν παράλληλα και σε έναν περιορισμένο αριθμό βινυλίων, συνήθως 150 με 200 αντίτυπα. Ο τελευταίος δίσκος βινυλίου ελληνικής εκτύπωσης της WEA ήταν «Η στιγμή περνάει και χάνεται» του Σταμάτη Σπανουδάκη το 1996 και της Universal το «Τα τραγούδια για τους μήνες» των Δημήτρη Παπαδημητρίου - Ελευθερίας Αρβανιτάκη. Πρόσφατα η Sony επανακυκλοφόρησε τη δισκογραφία των Judas Priest και στη χώρα μας εξαντλήθηκαν όλα τα αντίτυπα. Με νέο εργοστάσιο νοτιοδυτικά του Τόκιο ξαναρχίζει μετά τρεις δεκαετίες την παραγωγή δίσκων βινυλίου. «Το ελληνικό κοινό αγκάλιασε και το τελευταίο άλμπουμ, “Endless River”, που κυκλοφόρησαν οι Pink Floyd, το οποίο πούλησε 7.000 βινύλια και 5.000 cd, ενώ το “Book Of Souls” των Iron Maiden ξεπέρασε τις 7.500 αντίτυπα βινυλίου».

Νέο κοινό

Αν οι παλιοί αγοραστές αναθερμαίνουν την αγορά βινυλίου που επανακάμπτει διεθνώς, ένα νεότερο κοινό την ενισχύει με άλλο τρόπο. Στη Μεγάλη Βρετανία οι πωλήσεις βινυλίου αυξάνονται, αλλά πολλοί από τους αγοραστές δεν τους χρησιμοποιούν για ακρόαση! «Σύμφωνα με δημοσκόπηση του BBC/ICM, το 2017 διαπιστώθηκε ότι 48% των ερωτηθέντων δήλωσαν ότι δεν έπαιξαν ποτέ τον δίσκο που αγόρασαν και 7% δήλωσαν ότι δεν έχουν πικάπ για να τον ακούσουν». Τα στοιχεία δείχνουν ότι «αυτοί που αγοράζουν βινύλια καλύπτουν την ανάγκη ιδιοκτησίας ενός φυσικού αντικειμένου και για το φιλοτεχνημένο εξώφυλλο και όχι τόσο για το ηχητικό περιεχόμενο».

Φέτος, διεθνώς, αναμένονται πωλήσεις της τάξης των 40 εκατ. βινυλίων.

Σε παγκόσμιο επίπεδο, οι πωλήσεις βινυλίων παραμένουν μικρές σε σύγκριση με τη δεκαετία του ’80, περίοδο που ξεπερνούσαν το 1 δισ. άλμπουμ τον χρόνο, λέει ο Γ. Αλεξίου, σημειώνοντας πως φέτος αναμένονται πωλήσεις της τάξης των 40 εκατομμυρίων βινυλίων ενώ για τη βιομηχανία, στο σύνολό της, οι παγκόσμιες πωλήσεις δίσκων βινυλίου αναμένεται να φθάσουν το 1 δισεκατομμύριο δολάρια σε αξία το 2018. «Κατά τους υπολογισμούς, αυτό είναι μόνο το 6% του συνόλου των εσόδων της μουσικής βιομηχανίας. Ομως, οι πωλήσεις βινυλίου είναι καλύτερα τώρα από τα προηγούμενα 25 χρόνια». Στην Αμερική, για παράδειγμα, το 2017 πουλήθηκαν 14.320.000 δίσκοι βινυλίου, 9% περισσότεροι του 2016. Αν μάλιστα επιχειρήσουμε μια σύγκριση με το 2010, «η παραγωγή βινυλίου έχει τριπλασιαστεί με ρυθμό ανάπτυξης 9 -10% ετησίως».

Στην Τσεχία

Οσο κι αν ξαφνιάζει, ο μεγαλύτερος κατασκευαστής δίσκων βινυλίου στον κόσμο βρίσκεται στην Τσεχία. «Είναι η εταιρεία GZ Media (Gramofonove Zadovy) που ιδρύθηκε το 1951, σε μια μικρή πόλη, το Lodenice, 25 χλμ. δυτικά της Πράγας. Φέτος αναμένεται να φθάσει σε αριθμό εκτυπωμένων αντιτύπων βινυλίου τα 30 εκατομμύρια και τα έσοδά της υπολογίζονται στα 110 εκατομμύρια δολάρια». Οι καλύτεροι πελάτες της GZ βρίσκονται στη Βόρεια Αμερική. «Πρόσφατα αγόρασε και εργοστάσιο παραγωγής στο Μέμφις του Τενεσί. Επίσης εγκαινίασε εγκατάσταση παραγωγής στο Οντάριο του Καναδά».

Ελληνοαρμενική καταχώριση στους ΝΥΤ: Η Τουρκία είναι ένας αναξιόπιστος σύμμαχος

Ολοσέλιδη διαφήμιση στο σημερινό φύλλο των New York Times καταχώρισε το Ελληνοαμερικανικό Συμβούλιο Ηγεσίας (HALC) και η Αρμενική Επιτροπή Αμερικής (ANCA) καλώντας τις ΗΠΑ να μην πωλήσουν μαχητικά αεροσκάφη F -35 στην Τουρκία.

Η καταχώριση τιτλοφορείται «Η Τουρκία είναι ένας αναξιόπιστος σύμμαχος» ενώ συνοδεύεται από το εξής κείμενο:

«Απειλεί να επιτεθεί σε αμερικάνικα στρατεύματα στη Συρία. Εισβάλλει στον ελληνικό εναέριο χώρο χιλιάδες φορές μέσα σε ένα χρόνο, κατέχει παράνομα την Κύπρο (μέλος της ΕΕ) χρησιμοποιεί  πολεμικά πλοία για να εκφοβίσει αμερικανικές και ευρωπαϊκές εταιρίες στην ΑΟΖ της Κύπρου.

Φυλακίζει περισσότερους δημοσιογράφους από κάθε άλλη χώρα στον κόσμο, προσβάλλει τον αμερικανό πρέσβη και συλλαμβάνει μέλη αμερικανικών διπλωματικών αποστολών.

Αρνείται τις Γενοκτονίες, Αρμενίων, Ελλήνων και Ασσυρίων. Βομβαρδίζει Κούρδους ενόσω πολεμούν το ISIS. Αγοράζει ρωσικά πυραυλικά συστήματα και επιτίθεται σε ειρηνικούς αμερικάνους διαδηλωτές επί αμερικανικού εδάφους. #Ο χειρότερος σύμμαχος όλων».

Πέθανε ο Στίβεν Χόκινγκ

Ο διαπρεπής Βρετανός θεωρητικός φυσικός Στίβεν Χόκινγκ απεβίωσε σήμερα σε ηλικία 76 ετών, όπως ανακοίνωσε η οικογένειά του, σημειώνοντας πως ο καθηγητής έφυγε ήσυχα, στον ύπνο του.

«Αισθανόμαστε τεράστια θλίψη για τον θάνατο του αγαπημένου μας πατέρα. Ήταν σπουδαίος επιστήμονας και εξαιρετικός άνθρωπος, του οποίου το έργο και η παρακαταθήκη θα συνεχίσουν να υπάρχουν για πολλά χρόνια» ανέφεραν σε δήλωσή τους τα παιδιά του Λούσι, Ρόμπερτ και Τιμ.

«Είχε πει "δεν θα ήταν και πολύ σπουδαίο αυτό το σύμπαν, αν δεν ήταν το σπίτι των ανθρώπων που αγαπάς". Θα μας λείπει για πάντα», πρόσθεσαν.

Ο Χόκινγκ διαγνώστηκε σε ηλικία 21 ετών ότι έπασχε από την ανίατη νόσο του κινητικού νευρώνα, η οποία σταδιακά προκάλεσε την πλήρη παράλυση του σώματός του, τον καθήλωσε σε αναπηρικό αμαξίδιο και τον ανάγκασε να χρησιμοποιεί φωνή παραγόμενη από υπολογιστή για να επικοινωνεί. «Ποτέ δεν περίμενα πως θα έφτανα τα 75» είχε παραδεχθεί ο ίδιος το 2017.

Σε δηλώσεις του στη βρετανική δημόσια ραδιοφωνία και τηλεόραση είχε πει επίσης ότι η σημαντικότερη ανακάλυψή του ήταν πως οι μαύρες τρύπες δεν είναι «εντελώς μαύρες», κάτι που ίσως βοηθήσει να «καταλάβουμε πώς μπορεί να λυθούν τα παράδοξα μεταξύ κβαντομηχανικής και γενικής σχετικότητας».

Ο Χόκινγκ απέκτησε ευρύτερη, παγκόσμια φήμη το 1998, όταν κυκλοφόρησε το βιβλίο του «Σύντομο Χρονικό του Χρόνου» ('A Brief History of Time', στα ελληνικά έχει κυκλοφορήσει υπό τον τίτλο «Χρονικό του Χρόνου»), το οποίο πούλησε πάνω από 10 εκατομμύρια αντίτυπα.

Γεννημένος την 8η Ιανουαρίου 1942, έλαβε υποτροφία για να σπουδάσει στο πανεπιστήμιο της Οξφόρδης το 1959, και τρία χρόνια αργότερα μεταπήδησε στο πανεπιστήμιο του Κέμπριτζ για να κάνει έρευνα στο πεδίο της κοσμολογίας.

Ο Χόκινγκ χαρακτηριζόταν από τους σημαντικότερους ειδικούς σε όλο τον κόσμο σε ό,τι αφορά τη βαρύτητα και τις μαύρες τρύπες.

naftemporiki.gr με πληροφορίες από AMΠΕ, BBC, AFP, Reuters, dpa, Sputnik