Η γέφυρα της Φρανκφούρτης που… μιλάει αρχαία ελληνικά!-και το ελληνικο κρατος καταργει τα αρχαια ελληνικα

0

Μαγεύει τόσο τους Γερμανούς, όσο και τους τουρίστες η σιδερένια πεζογέφυρα (Eiserner Steg), στην Φρανκφούρτη, στην οποία όποιος την περπατήσει θα δει στα κάγκελα τα λουκέτα, που έχουν τοποθετηθεί από ερωτευμένους για συμβολικούς λόγους. Σημείο αναφοράς, όμως της συγκεκριμένης γέφυρας είναι η επιγραφή που υπάρχει εκεί στα αρχαία ελληνικά.

Οι κλειδαριές των ερωτευμένων

Η γέφυρα της Φρανκφούρτης που… μιλάει αρχαία ελληνικά

Η γέφυρα αυτή έχει ιδιαίτερη ιστορία. Φτιάχτηκε με κόπο και έξοδα των κατοίκων της Φρανκφούρτης το 1869, προκειμένου να ενωθεί η μια άκρη της πόλης με την άλλη. Ήταν απόφαση που πάρθηκε μετά από άκαρπες συζητήσεις πενήντα ετών. 

Το γερμανικό κράτος υπήρξε ανεπαρκές εκείνα τα χρόνια και προκάλεσε την αγανάκτηση των πολιτών με την ολιγωρία του. Για την αποπληρωμή του κόστους αρχικά όποιος χρησιμοποιούσε την γέφυρα πλήρωνε διόδια. Μετά το 1886 η ιδιοκτησία της γέφυρας έγινε δημοτική και έτσι τα διόδια καταργήθηκαν.

Η επιγραφή στα Αρχαία Ελληνικά

  
Πριν από το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου η γέφυρα ανατινάχθηκε γεγονός που φρόντισαν άμεσα να διορθώσουν χτίζοντας την και πάλι από την αρχή. Το 1993 ανακαινίστηκε ριζικά γιατί η φθορά που είχε επέλθει στο ατσάλι ήταν πολύ μεγάλη.



Το κόστος της ανακαίνισης άγγιξε τα 16 εκατομμύρια μάρκα. Μέσα στο κόστος της ανακαίνισης είχε συμπεριληφθεί και μια μεγάλη επιγραφή με την ομηρική ρήση, «ΠΛΕΩΝ ΕΠΙ ΟΙΝΟΠΑ ΠΟΝΤΟΝ ΕΠ ΑΛΛΟΘΡΟΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ» δηλαδή «Πλέοντας μέσ’ το μελανό πέλαγος μ’ αλλόγλωσσους ανθρώπους» την οποία επιμελήθηκε ο καλλιτέχνης Hagen Bonifer.





Οι στίχοι του Ομήρου επιλέχτηκαν συμβολικά γιατί η γέφυρα ενώνει δύο διαφορετικές περιοχές της Φρανκφούρτης πάνω από τα σκούρα νερά του ποταμού Μάιν.

Η λέξη της χρονιάς είναι ελληνική, σύμφωνα με το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης

https://enallaktikidrasi.com/2018/11/lexi-xronias-elliniki-simfwna-panepistimio-oxfordis/?fbclid=IwAR3DXzwFddpgNbecIATnIlCYVMcrC9HErMY7zjz9Hl6yncLWCoQWciGef1Y

Έλληνας άστεγος στο Λονδίνο πεθαίνει περιμένοντας τον σκύλο του

Η ιστορία του σκύλου που επί χρόνια ανέμενε το αφεντικό του που είχε πεθάνει είχε προκαλέσει παγκόσμια συγκίνηση. Είναι η ιστορία του Χάτσικο που διαδραματίστηκε πριν από χρόνια στην Ιαπωνία.

Συνέβη όμως και το αντίθετο. Ένας άστεγος που ζούσε στην Αγγλία, στην πόλη Uxbridge, βρήκε τραγικό θάνατο, περιμένοντας να παραλάβει τον σκύλο του από ένα αστυνομικό τμήμα.

Ο άνθρωπος αυτός, αφού δούλεψε για 11 χρόνια ως delivery boy στο Λονδίνο, ξαφνικά έχασε τη δουλειά του και άρχισε να μένει στο αυτοκίνητό του, έως ότου το έχασε κι αυτό. Περιπλανιόταν στους δρόμους μέχρι τη στιγμή που κατέφυγε σε κάποιο πρεσβυτέριο. 

Remaining Time-0:00

Fullscreen

Mute

Ήταν μετανάστης αυτός ο άστεγος. Το όνομά του Περικλής Μαλαγαρδής, αλλά τον φώναζαν «Peri». Στις περιπλανήσεις του ο Περικλής κάποια στιγμή έπεσε πάνω σε έναν σκύλο και από τότε έγιναν αχώριστοιΟ εφημέριος τον βοήθησε και από τότε η κοινότητα άρχισε να τον αντιμετωπίζει με συμπάθεια. Όπως δήλωσε και ο πρεσβύτερος, ήταν πάντα υπερήφανος και δεν ζητούσε χρηματική βοήθεια. Μάλιστα, όταν είχε προσφύγει για πρώτη φορά στην Εκκλησία, αυτή του Uxbridge, είχε πει στον εφημέριο πως χρειάζεται για λίγο έναν χώρο μόνο για να ξαποστάσει. 

Κάποιοι ορισμένες φορές τού πρόσφεραν τα ναύλα, ώστε να μπορεί να πηγαίνει στο αεροδρόμιο του Heathrow, όπου και κοιμόταν σε κάποια ζεστή γωνιά. Οι διοικητικοί υπάλληλοι του αεροδρομίου τον συμπάθησαν γρήγορα και του πρόσφεραν και φαγητό. 

Ήταν άστεγος στο Uxbridge και ημιμόνιμος κάτοικος στο Heathrow, μέχρις ότου κάποιοι υπάλληλοι της British Airways πήραν την πρωτοβουλία και μέσω ενός σύντομου εράνου συγκέντρωσαν 6.000 στερλίνες, έτσι ώστε ο άνθρωπος αυτός να καταφέρει να γυρίσει στην πατρίδα του. 

Γιατί ήταν μετανάστης αυτός ο άστεγος. Το όνομά του Περικλής Μαλαγαρδής, αλλά τον φώναζαν «Peri». Στις περιπλανήσεις του ο Περικλής κάποια στιγμή έπεσε πάνω σε έναν σκύλο και από τότε έγιναν αχώριστοι. Του έμεναν λίγες εβδομάδες για το μεγάλο ταξίδι πίσω στην Ελλάδα. Εκεί, σύμφωνα με πληροφορίες, είχε ακόμη οικογένεια. Τα παιδιά του. Δεν γνωρίζουμε περισσότερα. 

Μετρούσε εβδομάδες για την επιστροφή, όταν για κάποιον λόγο οι αστυνομικοί του τοπικού τμήματος του Uxbridge πήραν τον σκύλο και τον έθεσαν υπό επιτήρηση σε ειδικά κλουβιά μέσα στο αστυνομικό συγκρότημα. 

Εκείνη την ημέρα έκανε πολύ κρύο και οι θερμοκρασίες είχαν αγγίξει το μηδέν. Ο Περικλής το βραδάκι πήγε στο αστυνομικό συγκρότημα, ζήτησε να πάρει τον σκύλο του, αλλά ο αστυνομικός βάρδιας τού είπε ότι έπρεπε να περιμένει έως το πρωί. Κάθισε στην είσοδο του Α.Τ., αλλά άρχισε να καπνίζει, με αποτέλεσμα ο αστυνομικός να τον βγάλει έξω στον δρόμο. Το επόμενο πρωί, σχεδόν χαράματα, ένας εργαζόμενος στο αστυνομικό τμήμα σκόνταψε πάνω στο παγωμένο κορμί του Περικλή Μαλαγαρδή. 

Περίμενε τον σκύλο του, αλλά δεν θα τον έβλεπε ποτέ ξανά. Ο θάνατός του προκάλεσε έντονη συγκίνηση στην κοινότητα του Uxbridge. Προκάλεσε όμως και έκρηξη θλίψης σε εκείνους τους εργαζομένους στο Heathrow που τον είχαν περιθάλψει αλλά και που είχαν οργανώσει τον έρανο, ώστε να βρεθούν τα χρήματα προκειμένου ο Περικλής να γυρίσει στην Ελλάδα.

Δημοσιεύτηκαν και μερικά συγκινητικά κείμενα στον τοπικό Τύπο, τα οποία ανάγκασαν την αστυνομία να διατάξει τη διεξαγωγή μιας ΕΔΕ. Ο Περικλής Μαλαγαρδής πέθανε στο παγωμένο Uxbridge τον Μάρτιο του 2016. Αργότερα ο αστυνομικός που τον είχε διατάξει να βγει από το Α.Τ. διότι κάπνιζε, καταδικάζοντάς τον να περάσει τη νύχτα μες την παγωνιά περιμένοντας τον σκύλο του, τελικά τιμωρήθηκε. 

Όχι κύριε Φορτούνη δεν μας γ@μ@ς, μας πικραίνεις

@ Δεν πολυσυζητήθηκε η φράση του Φορτούνη μετά το γκολ προς τους οπαδούς της ΑΕΚ: «Εγώ σας γ@μ@ω». Περίεργα πράγματα, ένας διεθνής παίκτης γυρίζει προς την κερκίδα των αντιπάλων έπειτα από την επιτυχία ενός υπέροχου γκολ και ξεστομίζει τέτοια κουβέντα. Ή οι λέξεις έχουν χάσει το νόημά τους ή μας έχει στρίψει κανονικά. Δηλαδή, ο Μέσι τι έπρεπε να κάνει κάθε βδομάδα, να μπαίνει στο γήπεδο με κατεβασμένο σορτσάκι; 

@ Όχι κύριε Φορτούνη δεν μας γ@μ@ς εσύ. Εσύ να μας πικράνεις μπορείς μόνο, γιατί είσαι σπουδαίος παίκτης, διεθνής και δεν θα έπρεπε ούτε ως σκέψη να περνάει από το μυαλό σου τέτοια συμπεριφορά…

@ Με μισή ομάδα η ΑΕΚ κατόρθωσε να πάρει ισοπαλία από τον καλό Ολυμπιακό. Χωρίς παράγκα το πρωτάθλημα γίνεται συναρπαστικό, σε ό,τι αφορά φυσικά στην ελληνική πραγματικότητα. Τέσσερις με πέντε ομάδες μπαίνουν στην κούρσα του πρωταθλήματος και μπορούν να διεκδικήσουν τίτλο. Το θέμα, ωστόσο, πρέπει να τεθεί κάπως διαφορετικά. Με ολόκληρες τις ομάδες τους, ΠΑΟΚ, Ολυμπιακός και ΑΕΚ μπορούν να σταθούν στην άλλη πραγματικότητα, την ευρωπαϊκή;

@ Μάλλον είναι θέμα οικονομίας. Εάν το σήκωνε η ελληνική αγορά, θα μπορούσαν. Καμία τσέπη, κανενός Έλληνα επιχειρηματία, δεν αντέχει τα πενιχρά έσοδα του ελληνικού ποδοσφαίρου εν μέσω οικονομικής κρίσης. Αυτή είναι η πραγματικότητα, όλα τα υπόλοιπα φύκια με μεταξωτές κορδέλες…

Διάσημοι καλλιτέχνες καλούν την Μέι να ακυρώσει το Brexit

Η Βρετανία ψήφισε οριακά υπέρ της εξόδου της χώρας από την ΕΕ σε ένα δημοψήφισμα το 2016 και πρόκειται να αποχωρήσει από το μπλοκ τον Μάρτιο του επόμενου χρόνου. Βρετανοί μουσικοί, ανάμεσά τους ο Εντ Σιράν, ο Στινγκ και η Ρίτα Όρα υπογράφουν σήμερα ανοιχτή επιστολή προς την πρωθυπουργό Τερέζα Μέι προειδοποιώντας την ότι το Brexit είναι "σκέτη παραφροσύνη" και απειλεί "κάθε πτυχή της μουσικής βιομηχανίας". 

Η επιστολή, μια πρωτοβουλία του Μπομπ Γκέλντοφ, την οποία υπογράφουν δεκάδες ηχηρά ονόματα της ποπ, ροκ και κλασικής μουσικής σκηνής, καλεί την Μέι να αναθεωρήσει την απόφασή της να βγάλει την Βρετανία από την ΕΕ. 

"Είμαστε έτοιμοι να διαπράξουμε ένα πολύ σοβαρό σφάλμα αναφορικά με την γιγαντιαία βιομηχανία μας και την πελώρια δεξαμενή των κρυμμένων ακόμη ταλέντων που ζουν σε αυτό το νησί", αναφέρει η επιστολή, που δημοσιεύεται στην εφημερίδα The Observer. 

"Αποφασίσαμε να βάλουμε τους εαυτούς μας μέσα σε μια πολιτισμική φυλακή που φτιάξαμε εμείς οι ίδιοι. Ακριβώς το αντίθετο από το γρέμισμα των τειχών, την άρνηση των προκαταλήψεων, τη γέννηση ιδεών, που είναι όλη η ουσία της σύγχρονης μουσικής". 

Η Βρετανία ψήφισε οριακά υπέρ της εξόδου της χώρας από την ΕΕ σε ένα δημοψήφισμα το 2016 και πρόκειται να αποχωρήσει από το μπλοκ τον Μάρτιο του επόμενου χρόνου. 

Η Μέι έχει επανειλημμένως δηλώσει ότι οι κανονισμοί που αφορούν την ελεύθερη διακίνηση των πολιτών εντός της ΕΕ και που επιτρέπουν στους πολίτες της να ζουν και να εργάζονται σε οποιαδήποτε από τις 28 χώρες μέλη του μπλοκ, δεν θα ισχύουν για τη Βρετανία μετά το Brexit. 

Πηγή: skai.gr

Χάνει το ευρωπαϊκό στοίχημα της ανακύκλωσης η Ελλάδα

Σύμφωνα με τα στοιχεία που δημοσίευσε η Κομισιόν, η Ελλάδα είναι ένα από τα 14 κράτη – μέλη που κινδυνεύει να μην επιτύχει τον ευρωπαϊκό στόχο ανακύκλωσης του 50% των αστικών αποβλήτων μέχρι το 2020. 
Το ευρωπαϊκό στοίχημα στη διαχείριση και ανακύκλωση των αποβλήτων που εκτός από την προστασία του περιβάλλοντος και τη βελτίωση της ποιότητας ζωής συνεπάγεται επενδύσεις και δημιουργία θέσεων εργασίας, χάνει η Ελλάδα, πράγμα που φαίνεται και από τον μεγάλο αριθμό υποθέσεων παραβιάσεων που βρίσκονται σε εξέλιξη εναντίον της χώρας, και μάλιστα πολύ συχνά σε προχωρημένο στάδιο. 

Σύμφωνα με τα στοιχεία που δημοσίευσε σήμερα η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η Ελλάδα είναι ένα από τα 14 κράτη – μέλη (μαζί με τη Βουλγαρία, την Κροατία, την Κύπρο, την Εσθονία, τη Φινλανδία, την Ουγγαρία, τη Λετονία, τη Μάλτα, την Πολωνία, την Πορτογαλία, τη Ρουμανία, τη Σλοβακία και την Ισπανία) που κινδυνεύει να μην επιτύχει τον ευρωπαϊκό στόχο ανακύκλωσης του 50% των αστικών αποβλήτων μέχρι το 2020 και του 65% μέχρι το 2035. 

Το 2016, τα αστικά απόβλητα στην Ευρωπαϊκή Ένωση ήταν στα 482 κιλά ανά πολίτη, ενώ η χώρα μας ξεπερνούσε τον ευρωπαϊκό μέσο όρο, καθώς σε κάθε Έλληνα αντιστοιχούσαν 497 κιλά αστικών αποβλήτων. Η διαχείρισή τους είναι ο τομέας που σημειώνονται τα μεγαλύτερα προβλήματα στην Ελλάδα, με τους παράνομους χώρους υγειονομικής ταφής, τα πολύ χαμηλά ποσοστά ανακύκλωσης και τη διαχείριση των επικίνδυνων αποβλήτων να βρίσκονται στην κορυφή της λίστας. Όπως φαίνεται από τα στοιχεία της ΕΕ, η κατάσταση στη διαχείριση αστικών αποβλήτων και της ανακύκλωσής τους στην Ελλάδα, συνιστά μεγάλο διαρθρωτικό πρόβλημα. Το μεγαλύτερο μέρος των οικιακών αποβλήτων στην Ελλάδα (81%) καταλήγει σε χώρους υγειονομικής ταφής (31% ο μέσος όρος στην ΕΕ), με μόνο το 17 % να ανακυκλώνεται (ο μέσος όρος στην ΕΕ είναι 27%) και το 4% να λιπασματοποιείται (μέσος όρος 15% στην ΕΕ). 

Ο Ευρωπαίος Επίτροπος Περιβάλλοντος, Θαλάσσιας Πολιτικής και Αλιείας κ. Καρμένου Βέλα δήλωσε: «Με τους κανόνες της ΕΕ για τα απόβλητα που εγκρίθηκαν πρόσφατα από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο, η Ευρώπη μπορεί να καταστεί παγκόσμιος πρωτοπόρος στη σύγχρονη διαχείριση των αποβλήτων και να αναπτύξει περαιτέρω την κυκλική οικονομία της. Εξακολουθούν να υφίστανται διαφορές σε όλη την Ευρώπη, αλλά η πρόοδος είναι αναγκαία και εφικτή εάν οι αντίστοιχες εθνικές και τοπικές αρχές εφαρμόσουν τις δράσεις που καταγράφονται στην παρούσα έκθεση. Η Επιτροπή θα βοηθήσει παρέχοντας τεχνική βοήθεια καθώς και υποστήριξη από τα διαρθρωτικά ταμεία και στήριξη στην ανταλλαγή βέλτιστων πρακτικών.» 

Σε συνέχεια της παρούσας έκθεσης, η Επιτροπή θα πραγματοποιήσει επισκέψεις στα Κράτη Μέλη που κινδυνεύουν να μην επιτύχουν τους στόχους του 2020 για τα αστικά απόβλητα, με σκοπό να συζητήσει τις ευκαιρίες και τις προκλήσεις με τις εθνικές, περιφερειακές και τοπικές αρχές και τους σχετικούς ενδιαφερόμενους φορείς. 

Επαναφορά σε πτήσιμη κατάσταση αεροσκάφους Supermarine Spitfire MJ755 της Πολεμικής Αεροπορίας

ΕΛΛΑΔΑ 10.09.2018 : 18:47

• 

ΕΤΙΚΕΤΕΣ:

Το Γενικό Επιτελείο Αεροπορίας (ΓΕΑ) σε συνεργασία με το κοινωφελές Ίδρυμα «ΙΚΑΡΟΣ» προέβησαν στη σύναψη κοινά συμφωνημένης σύμβασης, βάσει της οποίας παραχωρείται στο ΓΕΑ αεροσκάφος Supermarine Spitfire MJ755, με σκοπό την ανακατασκευή και την επαναφορά του σε πτήσιμη κατάσταση, έτσι ώστε να συμμετάσχει σε αεροπορικές εκθέσεις ή και επιδείξεις ιστορικών αεροσκαφών.

Το αεροσκάφος θα φέρει τα χρώματα και το όνομα της Πολεμικής Αεροπορίας (ΠΑ), ενώ τα έξοδα για την επίτευξη του συγκεκριμένου σκοπού, καθώς και της συντήρησης – υποστήριξης και εκπαίδευσης προσωπικού της ΠΑ, θα βαρύνουν αποκλειστικά το ίδρυμα.

Οι εργασίες ανακατασκευής του αεροσκάφους βρίσκονται ήδη σε εξέλιξη στις εγκαταστάσεις της εταιρείας «The Spitfire Company Ltd», στο Biggin Hill της Μεγάλης Βρετανίας, όπου και μεταφέρθηκε τον Απρίλιο του 2018, μετά την υπογραφή της σύμβασης παραχώρησης που πραγματοποιήθηκε από τον Αρχηγό του ΓΕΑ, Αντιπτέραρχο (Ι) Χρήστο Χριστοδούλου και τον νόμιμο εκπρόσωπο του ιδρύματος «ΙΚΑΡΟΣ», κ. Δημήτριο Κόλια.

Οι εργασίες αποκατάστασης του αεροσκάφους υπολογίζονται να περατωθούν στο τέλος του 2019 ή στις αρχές του 2020 το αργότερο.

Με προϊόντα 100% made in Greece κατέκτησε τη διεθνή αγορά ΕΥΓΕΝΙΑ ΤΖΩΡΤΖΗ

Σε μια εποχή όπου οι μεγάλες βιομηχανίες βασίζουν την ανταγωνιστικότητά τους στο outsourcing, μια ελληνική επιχείρηση ανατρέπει τον κανόνα. Η Septona, κυρίαρχη στον κλάδο των ειδών προσωπικής υγιεινής, είναι μια 100% ελληνική επιχείρηση που, αξιοποιώντας πλήρως το μοντέλο της καθετοποιημένης παραγωγής, πέτυχε σε μία δεκαετία όχι απλώς να υπερδιπλασιάσει τον τζίρο της, αλλά να κυριαρχήσει στην ευρωπαϊκή και τη διεθνή αγορά και να καθιερώσει την παρουσία της σε 70 χώρες. Με κύκλο εργασιών άνω των 60 εκατ. ευρώ και συνεχή αναπτυξιακή πορεία, η Septona παράγει όλα τα προϊόντα της στις δικές της μονάδες, εφαρμόζοντας ένα πλήρως καθετοποιημένο μοντέλο παραγωγής και συσκευασίας των προϊόντων της.

Αυτό που έχει επιτύχει η εταιρεία, όπως εξηγεί η διευθύνουσα σύμβουλος της Septona Κωνσταντίνα Ευαγγελίου, είναι όχι μόνο «να ελέγξει το κόστος παραγωγής, αλλά κυρίως να ελέγξει την ποιότητα και τους χρόνους παράδοσης των προϊόντων της», δηλαδή όλα αυτά τα στοιχεία που καθιστούν την εταιρεία ανταγωνιστική και ικανή να συγκριθεί με κολοσσούς στον κλάδο της προσωπικής υγιεινής.

Η Septona διαθέτει σήμερα τέσσερα εργοστάσια, συνολικού εμβαδού 60.000 τ.μ., στα Οινόφυτα, στα οποία παράγονται 600 έτοιμα προϊόντα κάθε λεπτό. Είναι η μοναδική ευρωπαϊκή επιχείρηση με 100% καθετοποίηση στην παραγωγή και με δικά της κέντρα διανομής σε πέντε χώρες.
Οι εξαγωγές της που έχουν συνεχώς ανοδική τάση αντιπροσωπεύουν το 68% του κύκλου εργασιών της και ένα από τα πιο ενδιαφέροντα ίσως στοιχεία είναι ότι το 40% αυτών των εξαγωγών κατευθύνεται στις πλέον απαιτητικές αγορές της Ευρώπης, όπως είναι η Μεγάλη Βρετανία, η Γαλλία και η Γερμανία.

Το εγχείρημα δεν ήταν απλό, εξηγεί η κ. Ευαγγελίου. «Επενδύσαμε σε νέες παραγωγικές εγκαταστάσεις, καινοτόμα προϊόντα και, το πιο σημαντικό, στο ανθρώπινο δυναμικό. Οι επενδύσεις που έχουμε κάνει την τελευταία 6ετία είναι άνω των 36 εκατ. ευρώ και μάλιστα την επόμενη διετία, δηλαδή το 2018-2019, θα ολοκληρωθεί μια επένδυση 20 εκατ. ευρώ στην Ελλάδα, στα Οινόφυτα. Οι επενδύσεις είναι σε νέα προϊόντα, αύξηση παραγωγικότητας στα υπάρχοντα και σε νέες παραγωγικές εγκαταστάσεις. Τα τελευταία επτά χρόνια έχουμε αύξηση κατά 70%-75% σε ανθρώπινο δυναμικό και σήμερα είμαστε περίπου 500 άτομα».

Η εταιρεία ιδρύθηκε το 1975 με πολυμετοχική σύνθεση και βασικό προϊόν την μπατονέτα, ώσπου το 1990 εξαγοράστηκε από δύο νέους ανθρώπους, την οικογένεια Ευαγγελίου, το Θωμά και τη Ρόη. Η μητέρα, εξιστορεί η κ. Ευαγγελίου, «διατηρούσε φαρμακείο πριν από πολλά χρόνια και ο πατέρας ήταν τραπεζικός υπάλληλος. Αποφάσισαν να κάνουν κάτι μαζί και ξεκίνησαν έτσι μια φαρμακαποθήκη. Ηταν πολύ άξιοι άνθρωποι και σιγά σιγά η φαρμακαποθήκη αυτή μεγάλωσε. Ηταν μόλις 30 χρονών, όταν τους έγινε η πρόταση να πάρουν ένα ποσοστό της εταιρείας και το τόλμησαν. Στην αρχή πήρανε το 50% και το 1990 εξαγόρασαν το 100% της επιχείρησης».

Το νεαρό ζευγάρι είδε ότι είχε στα χέρια του ένα προϊόν, την μπατονέτα, η οποία είναι ένα πολύ μικρής αξίας και ως εκ τούτου πολύ δύσκολο να κάνει τζίρους. Ετσι αποφάσισε να καθετοποιήσει και να αναπτύξει την παραγωγή, παράγοντας εξ ολοκλήρου και όλα τα συστατικά από τα οποία προκύπτει το τελικό κουτί της μπατονέτας, που σημαίνει τα πλαστικά stick, τα κουτιά, την πρώτη ύλη του βαμβακιού». Η συγκυρία ήταν ευνοϊκή, αφού, λόγω του ότι το προϊόν ήταν μικρής αξίας, δεν υπήρχαν στην ελληνική αγορά πολυεθνικές εταιρείες. Οι δύο νέοι αντιλήφθηκαν επίσης εγκαίρως ότι η ελληνική αγορά ήταν πολύ μικρή για να μπορέσουν να αναπτυχθούν. Ετσι, εκτός από την καθετοποίηση της παραγωγής, αποφάσισαν να επεκταθούν στις εξαγωγές και φυσικά σε νέα προϊόντα. Με άξονες τη βρεφική και τη γυναικεία φροντίδα, η Septona αριθμεί σήμερα πάνω από 1.500 κωδικούς προϊόντων.

Από τότε ξεκίνησε η αλματώδης πορεία της εταιρείας και, από το 1997, που υλοποιείται η πρώτη 100% καθετοποιημένη παραγωγική μονάδα στα Οινόφυτα, με στόχο την αύξηση της παραγωγικής δυναμικότητας, ο τζίρος της εταιρείας εκτινάσσεται από τα 3,3 εκατ. ευρώ, στα 29,6 εκατ. ευρώ σε μία μόλις δεκαετία, δηλαδή το 2007. Το 2017 ο κύκλος εργασιών ανέρχεται πλέον στα 66,3 εκατ. ευρώ και το 2018 η Septona συνεχίζει την ανοδική πορεία.

Συνεργασίες με κολοσσούς του διεθνούς λιανεμπορίου

Η αρχή ήταν δύσκολη γιατί είμαστε μια χώρα που δεν είναι γνωστή για τέτοιου είδους βιομηχανία, υπογραμμίζει η κ. Ευαγγελίου, που μαζί με την αδελφή της Βάσω ηγούνται σήμερα της Septona. Οι δύο γυναίκες μπήκαν στην εταιρεία από νωρίς, παράλληλα με τις σπουδές τους και όχι απλώς παρακολούθησαν, αλλά καθοδήγησαν τη Septona στη σημερινή της μορφή. Tα προϊόντα προσωπικής υγιεινής είναι δύσκολος κλάδος γιατί πρέπει η εταιρεία να διαθέτει πολλές πιστοποιήσεις παραγωγής, εξηγεί η σημερινή διευθύνουσα σύμβουλος. «Η εταιρεία απευθύνθηκε στους μεγάλους λιανεμπόρους παγκοσμίως. Το καταφέραμε με πολλή προσπάθεια. Κανείς στην αρχή δεν πίστευε ότι μια ελληνική βιομηχανία θα μπορέσει να είναι εφάμιλλη μιας αντίστοιχης ευρωπαϊκής, αλλά το πετύχαμε τηρώντας τις δεσμεύεις μας, δηλαδή την καλύτερη ποιότητα που υπήρχε στην αγορά, ανταγωνιστικές τιμές, ευελιξία και αξιοπιστία. Σήμερα, μας εμπιστεύονται με τα προϊόντα τους όλοι οι μεγάλοι λιανέμποροι όπως τα Boots, τα Aldi, τα Migros, τα Carrefour κ.ά., αλλά και μεγάλες πολυεθνικές. Αυτή τη στιγμή είμαστε μία από τις τρεις μεγαλύτερες βιομηχανίες του χώρου μας στην Ευρώπη». Το κομμάτι του private label αντιπροσωπεύει σήμερα το 50% - 55% των εξαγωγών της εταιρείας, ενώ τα υπόλοιπα προϊόντα είναι με την επωνυμία Septona, που πωλούνται σε πάνω από 50 χώρες. Παρότι η Septona δεν είναι εταιρεία τροφίμων κατάφερε και είναι μέσα στις 100 εταιρείες προσωπικής υγιεινής παγκοσμίως και η μοναδική στον κλάδο της στην Ελλάδα που διαθέτει πιστοποίηση IFS HPC, το υψηλότερο πιστοποιητικό διασφάλισης ποιότητας που απονέμεται σε εταιρείες που δραστηριοποιούνται στον κλάδο της προσωπικής υγιεινής και πιστοποιεί την άριστη λειτουργία της παραγωγής και την ποιότητα του προϊόντος. «Κάθε χρόνο στα εργοστάσιά μας πραγματοποιούνται πάνω από 30 επιθεωρήσεις, από οργανισμούς πιστοποίησης και από διεθνείς λιανεμπόρους», τονίζει η κ. Ευαγγελίου.

Η καθετοποιημένη παραγωγή μάς άνοιξε αγορές

Το καθετοποιημένο μοντέλο παραγωγής όχι μόνο βοήθησε την εξαγωγική προσπάθεια, αλλά υπήρξε ακρογωνιαίος λίθος. Για να μπεις στον χώρο των μεγάλων λιανεμπόρων παγκοσμίως, εξηγεί η κ. Ευαγγελίου, «πρέπει να έχεις μια πολύ μεγάλη παραγωγή, ώστε να ανταποκριθείς στις διαφορετικές προδιαγραφές, τις διαφορετικές ποσότητες και τις διαφορετικές ανάγκες του κάθε πελάτη.

Η καθετοποίηση μας έχει βοηθήσει πολύ ειδικά στις αγορές του εξωτερικού, γιατί ο ανταγωνισμός είναι από μεγαθήρια και δεν γίνεται να ανταποκριθείς αν δεν είσαι καθετοποιημένος παραγωγικά». Η παραγωγική ικανότητα και η υψηλή ποιότητα των προϊόντων έχουν κατατάξει την εταιρεία ακόμη και στο top list των πολυεθνικών για την παραγωγή δικών τους προϊόντων. Η ανάπτυξη και ο εμπλουτισμός της προϊοντικής αλυσίδας έγιναν σταδιακά και συστηματικά. «Οι αγορές του εξωτερικού μάς εμπιστεύθηκαν και σταδιακά άρχισαν και μας ζητούσαν και άλλα προϊόντα», εξηγεί η κ. Ευαγγελίου. «Οι πρώτες κατηγορίες που μπήκαμε ήταν τα προϊόντα βάμβακος, όπου και σε αυτά δουλεύουμε βάσει καθετοποιημένης παραγωγής. Π.χ. στους δίσκους ντεμακιγιάζ, που αποτελούν ένα μεγάλο κομμάτι της δουλειάς μας, φτιάχνουμε ακόμη και την πρώτη ύλη με την τελευταία τεχνολογία στον χώρο.

Παίρνουμε το βαμβάκι και το επεξεργαζόμαστε με ειδικά μηχανήματα σε ένα εργοστάσιο που είναι μόνο για αυτό. Βλέποντας τις ανάγκες της αγοράς, αποφασίσαμε να επεκταθούμε και σε άλλα προϊόντα πιο υψηλής αξίας, πάντα στον κλάδο της προσωπικής υγιεινής, που είναι και αυτός για τον οποίο έχουμε γίνει γνωστοί στον κόσμο.

Ετσι αναπτύξαμε την κατηγορία των μαντιλιών (μωρομάντιλα, δροσομάντιλα, μαντίλια ντεμακιγιάζ) και αυτό έφερε μετά τα γαλακτώματα, τα βρεφικά καλλυντικά (ενυδατική κρέμα, σαμπουάν και αφρόλουτρα για μωρά από την πρώτη μέρα της γέννησής τους ή για μεγαλύτερα παιδιά), τα υποσέντονα μιας χρήσης και νέες κατηγορίες που θα έρθουν στο επόμενο διάστημα. Μπαίνουμε συνεχώς σε νέες κατηγορίες και επιχειρούμε να καινοτομούμε. Ενα από τα καινοτόμα μας προϊόντα είναι η υγρή πούδρα και μια σειρά από προϊόντα μας έχουν ηγετική θέση στις αγορές».

Διασπορά του κινδύνου σε πολλές αγορές, πολλά προϊόντα και πολλούς πελάτες

«Η συνέχιση της επιτυχημένης πορείας για την αδερφή μου και εμένα αποτελεί πραγματικά μονόδρομο», υπογραμμίζει η κ. Ευαγγελίου και «αυτό που μάθαμε όλα αυτά τα χρόνια είναι ότι ποτέ δεν πρέπει να επενδύσεις μονόπλευρα, μόνο σε μια προϊοντική κατηγορία, μόνο σε έναν πελάτη, μόνο σε μια χώρα», σημειώνει. «Εχουμε μοιράσει τον κίνδυνο και η κάθε αγορά για εμάς είναι κάτι διαφορετικό, από την οποία καθημερινά μαθαίνουμε και εξελισσόμαστε. Ετσι εκτός από την Ευρώπη «είμαστε πολύ δυνατοί σε πολλές διαφοροποιημένες αγορές όπως αυτή του Ιράν, της Κίνας, της Λατινικής Αμερικής, της Αυστραλίας, της Ρωσίας κ.α.»

Παρά τη ισχυρή εξαγωγική στόχευση της εταιρείας, η Ελλάδα αποτελεί στρατηγική επιλογή όχι μόνο ως βάση των παραγωγικών της εγκαταστάσεων. «Πιστεύουμε στην Ελλάδα και στο μέλλον της και για αυτό εν μέσω κρίσης αποφασίσαμε να στραφούμε στην εγχώρια αγορά, επενδύοντας σε νέα προϊόντα». Στην Ελλάδα επικεντρωθήκαμε στα επώνυμα προϊόντα. Δεν υπάρχει άλλωστε άλλος που κάνει κάτι παρόμοιο, δηλαδή να παράγει προϊόντα βάμβακος».

«Επενδύσαμε σε νέες παραγωγικές εγκαταστάσεις και καινοτόμα προϊόντα, στοχεύοντας στην ικανοποίηση των αναγκών του Ελληνα καταναλωτή. Εξίσου σημαντική είναι η επένδυσή μας στο ανθρώπινο δυναμικό. Για την επόμενη διετία ο στρατηγικός μας σχεδιασμός είναι η περαιτέρω διεκδίκηση ηγετικών μεριδίων και οι πρωτοβουλίες που έχουμε αναλάβει δικαιώνουν αυτή την επιλογή.

Αξίζει να σημειώσω ότι το πρώτο επτάμηνο του 2018 οι πωλήσεις στην ελληνική αγορά, της μάρκας Septona, αυξήθηκαν κατά 34% και έχουμε κατακτήσει ηγετικά μερίδια σε βασικές κατηγορίες των προϊόντων μας. Η ανάπτυξη αφορά όλους τους τομείς, κάτι που για εμάς είναι πολύ σημαντικό γιατί έχει να κάνει με την εμπιστοσύνη των Ελλήνων καταναλωτών, αλλά και την επένδυση που κάναμε πέρυσι, ενδυναμώνοντας το ανθρώπινο δυναμικό με την ενσωμάτωση έμπειρων στελεχών πολύ υψηλού επιπέδου τόσο στον τομέα της έρευνας και ανάπτυξης, όσο και στον τομέα των πωλήσεων».

Οπως εξηγεί η διευθύνουσα σύμβουλος της Septona, «ένας από τους κεντρικούς άξονες της φιλοσοφίας βάσει της οποίας δραστηριοποιούμαστε ήταν η παραγωγή διαφοροποιημένων προϊόντων χωρίς εκπτώσεις στην ποιότητά μας. Αυτό που πάντα προσπαθούμε είναι να προσφέρουμε προϊόντα με υψηλή προστιθέμενη αξία για τους τελικούς πελάτες μας. Εχουμε επενδύσει πολλά χρήματα στην έρευνα και ανάπτυξη, έτσι ώστε να μπούμε σε νέες κατηγορίες με οφέλη για τους καταναλωτές.

Στην οικογένεια της Septona έχουμε διδαχθεί από τους δημιουργούς της να στοχεύουμε πάντα στην κορυφή. Μαγικές συνταγές δεν υπάρχουν. Με σκληρή δουλειά, επιμονή και σεβασμό στις ανάγκες του τελικού καταναλωτή, κάθε μέρα επιτυγχάνουμε μικρές ή μεγάλες νίκες προς αυτόν τον σκοπό», καταλήγει.

Η ΕΛΛΑΔΙΤΣΑ ΤΩΝ ΔΕΚΑ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΩΝ!Παγκόσμια πρωταθλήτρια η Εθνική πόλο εφήβων=ΠΕΙΤΕ ΤΟΥ ΕΡΝΤΟΓΑΝ ΤΩΝ 80 ΕΚ

Εγραψε ιστορία στο Σομπατέλι η Εθνική Εφήβων. Τα αγόρια του Δημήτρη Κραβαρίτη επικράτησαν στον τελικό του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος με 9-8 επί της Ισπανίας και ανέβηκαν στην κορυφή του κόσμου.

Οι Έφηβοι ακολούθησαν πιστά τον δρόμο της δόξας που χάραξε πέρυσι στο Βελιγράδι η λίγο μεγαλύτερη γενιά, αυτή των Νέων Ανδρών, η οποία είχε κατακτήσει το χρυσό μετάλλιο στην αντίστοιχη διοργάνωση.

Η ελληνική ομάδα ήταν εντυπωσιακή στο δεύτερο οκτάλεπτο, όταν με επιμέρους σκορ 4-1 μετέτρεψε το 3-3 της πρώτης περιόδου σε 7-4, βάζοντας γερές βάσεις για να φτάσει στο στόχο της. Οι Ισπανοί μείωσαν στην τρίτη περίοδο τη διαφορά στα δύο γκολ και ακόμη περισσότερο στην τελευταία (8-9), αλλά η Εθνική ομάδα άντεξε και πήρε την τεράστια νίκη. Κορυφαίος σκόρερ του αντιπροσωπευτικού συγκροτήματος ήταν ο Καλογερόπουλος με 3 γκολ.

Τα οκτάλεπτα (πρώτη η Ισπανία): 3-3, 1-4 (ημ.), 3-2, 1-0.

Στο «μικρό τελικό» η Ουγγαρία επικράτησε με 14-13 της Σερβίας.

Φανταστειτε να ειχαμε και μια ηγεσια της προκοπης!!!!

_{Πηγή: ΑΠΕ ΜΠΕ}

Γιατί αγάπησα την ελληνική γλώσσα

• 

Τη Βουλή επισκέφθηκαν φοιτητές και διδάσκοντες του προγράμματος.

«Μη με ρωτάτε πώς μια μαθηματικός αποφάσισε να γίνει μεταφράστρια της ελληνικής γλώσσας. Δεν έχω την απάντηση και μάλλον δεν πρόκειται να τη βρω ποτέ. Θυμάμαι ότι τότε κάποιος μου είπε: κάνεις λάθος, παρόλο που είναι μια δύσκολη γλώσσα, είναι σπάνια και, αν τυχόν καταφέρεις να τη μάθεις, δεν θα μπορέσεις εύκολα να βρεις δουλειά. Ακουγόταν σαν πρόκληση. Δε σας κρύβω, ήταν το πρώτο και καλύτερο λάθος που είχα διαπράξει στη ζωή μου. Ηδη αγάπησα την ελληνική γλώσσα από το πρώτο μάθημα. Την αγάπησα για την ψυχή της, τον πλούτο της, για την ομορφιά και την εκφραστικότητά της. Και ξέρετε κάτι; Ανακάλυψα πως μόνον οι άνθρωποι με εκλεκτό γούστο μπαίνουν στη διαδικασία να μάθουν μια τόσο μοναδική ξένη γλώσσα, όπως είναι τα ελληνικά, μια γλώσσα, βαθιά σαν θάλασσα που σε καλεί να μπεις στα βαθιά νερά της. Και μπαίνεις, και μαθαίνεις να κολυμπάς μέσα στα κύματα. Μαζί με τη γλώσσα αγάπησα και τους ανθρώπους». Πρόκειται για λίγα από τα λόγια της Μαρίας, μιας νέας κοπέλας από το Κίεβο που βρέθηκε πρόσφατα στην Ελλάδα, φιλοξενούμενη από το Πανεπιστήμιο Αθηνών, και μίλησε στη Βουλή.

Η δύναμη των λόγων της καταδεικνύει τη σημασία του προγράμματος Θερινών Υποτροφιών Ελληνικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών (ΘΥΕΣΠΑ), που εδώ και τρεις δεκαετίες δημιουργεί «πρεσβευτές του ελληνισμού σε όλο τον κόσμο», όπως είπε κατά την τελετή λήξης του ο πρύτανης του ΕΚΠΑ Θάνος Δημόπουλος.

Συγκεκριμένα, στο πλαίσιο του προγράμματος φιλοξενούνται προπτυχιακοί ή μεταπτυχιακοί φοιτητές και διδάσκοντες τμημάτων ξένων πανεπιστημίων, στα οποία διδάσκονται γνωστικά αντικείμενα που έχουν σχέση με τις ελληνικές σπουδές.

Φέτος το ΘΥΕΣΠΑ συμπλήρωσε 31 έτη λειτουργίας, καθώς ξεκίνησε το 1988 ύστερα από απόφαση της Συγκλήτου, κατόπιν πρότασης του τότε πρύτανη Μιχάλη Σταθόπουλου, με την ευκαιρία της επετείου των 150 χρόνων από την ίδρυση του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών το 1987. Στο φετινό πρόγραμμα μετείχαν 126 φοιτητές από 62 πανεπιστήμια 29 χωρών. Ο συνολικός αριθμός σπουδαστών από την έναρξη του προγράμματος είναι 6.370 από 78 χώρες και 654 πανεπιστημιακά και ερευνητικά ιδρύματα.

Στο πρόγραμμα, επιστημονικός υπεύθυνος του οποίου είναι ο Παναγιώτης Κοντός, διδάχθηκε η νέα ελληνική γλώσσα και έγιναν επίσης 16 διαλέξεις από ειδικούς καθηγητές της Φιλοσοφικής Σχολής. Τα θέματα των διαλέξεων αφορούσαν στον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό, την ελληνική Ιστορία, τη λογοτεχνία, την Κύπρο στον ελληνικό πολιτισμό, την ιστορία της ελληνικής γλώσσας, την επιστημονική ορολογία και το μακεδονικό ζήτημα. Πραγματοποιήθηκαν, επίσης, επισκέψεις και ξεναγήσεις και με επιτόπου μαθήματα, σε μουσεία και αρχαιολογικούς χώρους του Λεκανοπεδίου. Επίσκεψη και επίσημη υποδοχή έγινε, όπως κάθε χρόνο, στη Βουλή των Ελλήνων.

Το πρόγραμμα υποστηρίχθηκε, όπως και τα προηγούμενα έτη, από το υπουργείο Παιδείας, την Εθνική Τράπεζα, το Ιδρυμα Λεβέντη και τη Βουλή των Ελλήνων.

Έντυπη

H δημοσιογράφος Λώρη Κέζα μετανάστευσε στον Καναδά και γράφει για τη δυστυχία του να ζεις στην Ελλάδα

Η Λώρη Κέζα αναφέρεται στη νέα της ζωή στον Καναδά, όπου μετακόμισε.

Η γνωστή αρθρογράφος αναφέρεται σε απλά καθημερινά πράγματα με τα οποία έρχεται αντιμέτωπη και κάνει μία σύγκριση… με την Ελλάδα.

Η ευκολία με την οποία απέκτησε τον αριθμό κοινωνικής ασφάλειας, το ΑΦΜ και τη δήλωση εισοδήματος ή το ενοίκιο με ενσωματομένα τα έξοδα θέρμανσης, η Λώρη Κέζα μεταφέρει από 7,609 χιλιόμετρα μακριά όλες τις παθογένειες του ελληνικού συστήματος.

Διαβάστε αναλυτικά την ανάρτησή της:

«7609 χιλιόμετρα μακριά

Πρώτες μέρες και ασχολούμαι με τα εντελώς πρακτικά. Με μια απλή αίτηση έχω αριθμό κοινωνικής ασφάλειας, που μου επιτρέπει να εργαστώ και με ένα απλό τηλεφώνημα άνοιξε ο φάκελος για κάρτα νοσηλείας, για εμένα και τα παιδιά. Συγκριτικά να πω ότι πριν από 14 μήνες ζήτησα μια βεβαίωση ενσήμων από τον ασφαλιστικό μου φορέα, την οποία δεν έλαβα ποτέ. Αυτό το θεωρούμε μια κανονικότητα στην Ελλάδα, να μην μας εξυπηρετούν οι υπάλληλοι που πληρώνονται για να μας εξυπηρετούν. Ήθελα και μια βεβαίωση από το ΙΚΑ, αλλά οι ουρές σχηματίζονται από τα ξημερώματα. Έχω κάτι ένσημα ΙΚΑ σαν γραμματόσημα, σε καρτέλες, συλλεκτικής αξίας. Δεν είμαι βέβαιη ότι θα έχουν περαστεί κάπου ηλεκτρονικά, ώστε να αποδεικνύεται πόσα χρόνια δούλεψα και πού.

Ψάχνοντας για σπίτι στη Μονρεάλη, διαπιστώνω ότι τα περισσότερα συμπεριλαμβάνουν στο ενοίκιο τα έξοδα θέρμανσης. Και είναι ένα σταθερό ποσό, το οποίο μπορείς να υπολογίσεις στο μηνιαίο προϋπολογισμό. Δεν θα ξεπεράσω ποτέ το αίσθημα αδικίας, τη ναυτία που μου προκάλεσαν οι τελευταίοι λογαριασμοί ΔΕΗ, υψηλότεροι από το βασικό μισθό. Τι κάναμε σε αυτό το σπίτι πια; Πλενόμασταν με ζεστό νερό και βάζαμε ένα φαγάκι στο φούρνο.

Δεν θα ξεχάσω ούτε τη γειτόνισσα που έκλαψε βλέποντας τον λογαριασμό του ρεύματος. Και αυτό έγινε μια κανονικότητα στην Ελλάδα, να μην μπορούμε να ανταπεξέλθουμε στην πληρωμή αγαθών. Είναι αγαθό η ενέργεια, δεν είναι μοκασίνι Prada, αλλά αυτό το ξέχασε η Αριστερά της Συμφοράς. Συνηθίσαμε να μας εξαπατούν, το δεχτήκαμε, από τότε που ο Βενιζέλος επινόησε το Ειδικό Τέλος Ακινήτων, που με δόλιο τρόπο εισέπραξε μαζί με το ρεύμα. Πήραν τότε από κάθε σπιτικό έναν μισθό, τάχα μου για την αλληλεγγύη στους ανέργους. Αυτά τα χρήματα δεν αποδόθηκαν ποτέ σε ευπαθείς ομάδες, μπήκαν απλά στον κρατικό κουμπαρά. Δεν αποδόθηκαν ποτέ στον ΟΑΕΔ και κανείς δεν τιμωρήθηκε για την εθνική εξαπάτηση.

Καθώς είμαι Καναδή υπήκοος, δεν υπάρχει εδώ υπηρεσία νταντέματος, για όσους μεταναστεύουν, υπάρχουν δομές που τους κατευθύνουν σε κάθε βήμα. Ψάχνω λοιπόν μόνη μου τον τρόπο να αποκτήσω τον αντίστοιχο ΑΦΜ ώστε να γίνω και φορολογικός κάτοικος. Σημειολογικά να πω ότι η «δήλωση εισοδήματος» εδώ λέγεται «δήλωση επιστροφής φόρου». Είναι ανακουφιστικό και μόνο που το βλέπω διατυπωμένο έτσι. Δεν θα ξεπεράσω ποτέ το αίσθημα αδικίας κάθε φορά που άνοιγα τον φάκελο της εφορίας τα τελευταία χρόνια, ειδικά για τον εντελώς κερατιάτικο φόρο ακινήτων. Με πληρωμένο ήδη το φόρο μεταβίβασης, με ποσοστό επί των ενοικίων, αποδεχτήκαμε τον αλλοπρόσαλλο ΕΦΚΑ. Για να καλύψουμε την τρύπα που άφησαν οι λήσταρχοι δημόσιοι λειτουργοί και τα τσιράκια τους.

Δεν μπορώ να μην τα δω συνδυαστικά όλα αυτά, εννοώ συνδυαστικά με τη δουλειά μου. Ο Γιάννος Παπαντωνίου, που ελέγχεται τώρα ξανά, είχε τηλεφωνήσει στο διευθυντή της εφημερίδας ζητώντας τα ρέστα επειδή έγραψα ότι είναι «ξεχασιάρης», επειδή του είχε διαφύγει να δηλώσει στο πόθεν έσχες 1.200.000 ευρώ στην Ελβετία.

Ο Νίκος Καρατζάς, ιδιοκτήτης των βιβλιοπωλείων «Ιανός» προχωρά στη δικαστική δίωξή μου, επειδή έγραψα ότι καταδικάστηκε πρωτόδικα για συμμετοχή στο σκάνδαλο Τσοχατζόπουλου. Έπρεπε δηλαδή να συνεχίσω να πληρώνω τους παράλογους φόρους μου, χωρίς να αναφέρομαι στα πραγματολογικά δεδομένα της πολιτικής ζωής. Οι αρθρογράφοι δεν κάνουμε αποκαλύψεις. Σχολιάζουμε τα γεγονότα. Αυτό έκανα, σχολίαζα δημοσιευμένα γεγονότα. Για να είμαι ήσυχη έπρεπε να σχολιάζω τα λαχούρια του Βαρουφάκη και σουτιέν της Περιστέρας. Δεν θα είμαι ήσυχη όμως: 7609 χιλιόμετρα μακριά, δεν είναι μακριά, είναι ένα κλικ.

Την καλημέρα μου.»

Βρετανοί γίνονται... Γερμανοί και Γάλλοι λόγω Brexit

Μεγάλη αύξηση παρατηρήθηκε στον αριθμό των βρετανών πολιτών που έλαβαν την υπηκοότητα μιας άλλης χώρας της ΕΕ μετά το δημοψήφισμα για το Brexit, σύμφωνα με στοιχεία που περιήλθαν στην κατοχή του BBC.

Το 2017, συνολικά 12.994 Βρετανοί πολίτες έλαβαν την υπηκοότητα μιας από τις 17 χώρες-μέλη της ΕΕ για τις οποίες το BBC διαθέτει στοιχεία. Το 2016 ο αριθμός αυτός ανέρχετο σε 5.025 και σε μόλις 1.800 το 2015.

Οι περισσότεροι έλαβαν τη γερμανική υπηκοότητα, η οποία σημείωσε μεγάλη αύξηση, από 594 περιπτώσεις το 2015 σε 7.493 το 2017.

Η δραματική αύξηση αυτή παρατηρείται σε πολλές χώρες. Η Γαλλία είναι η χώρα με τη δεύτερη σε μεγαλύτερη ζήτηση υπηκοότητα και από 320 περιπτώσεις το 2015 έφθασε τις 1.518 τον περασμένο χρόνο. Ακολουθεί το Βέλγιο με αύξηση, κατά την ίδια περίοδο, από 127 σε 1.381. Αναφορικά με την Ελλάδα, 43 βρετανοί έλαβαν την ελληνική υπηκοότητα το 2014 , το 2015 ο αριθμός αυτός ήταν 46, το 2016 ήταν 31 και τον περασμένο χρόνο 56.

Η νέα υπηκοότητα εξασφαλίζει σε όσους την παίρνουν το δικαίωμα να ταξιδεύουν, να κατοικούν και να εργάζονται ελεύθερα σε οποιαδήποτε χώρα της ΕΕ μετά το Brexit, ενώ θα μπορούν να κληροδοτούν τα δικαιώματα αυτά και στα παιδιά τους. Στις περισσότερες περιπτώσεις οι εμπλεκόμενοι διατήρησαν και τη βρετανική υπηκοότητα και έτσι απέκτησαν διπλή.

Το BBC εξασφάλισε αυτά τα στοιχεία που αφορούν το 2017 από 17 εκ των 27 άλλων χωρών μελών της ΕΕ. Στις υπόλοιπες χώρες τα στοιχεία δεν είναι ακόμη έτοιμα για δημοσιοποίηση. Μόνο ένας περιορισμένος αριθμός βρετανών πολιτών πληρούν τις προϋποθέσεις για να αποκτήσουν υπηκοότητα ενός άλλου κράτους μέλους της ΕΕ. Η γραφειοκρατική διαδικασία υποβολής της αίτησης είναι συχνά χρονοβόρα και απαιτητητική. Τα κριτήρια διαφέρουν από χώρα σε χώρα και πολλές φορές είναι σύνθετα. Στην περίπτωση της Γερμανίας για παράδειγμα, υπάρχει ειδική πρόβλεψη για όσους είχαν γερμανούς προγόνους που υπήρξαν θύματα των ναζιστικών διωγμών.

^{Πηγή: BBC, ΑΠΕ-ΜΠΕ}

Το... χαλί δεν κρύβει άλλα σκουπίδια

Πανοραμική άποψη (διακρίνεται κι ένας εφορμών γλάρος αριστερά) του θνησιγενούς ΧΥΤΑ Φυλής, υγειονομικού και οικολογικού βρόχου της υδροκέφαλης Αττικής των τεσσάρων εκατομμυρίων κατοίκων.

Πλησιάζοντας τον ΧΥΤΑ Φυλής, το πρώτο πράγμα που αντιλαμβάνεσαι είναι η μυρωδιά. Οσο πιο κοντά βρίσκεσαι τόσο η μυρωδιά αυτή μπαίνει μέσα σου, ερεθίζει τη μύτη, «ποτίζει» το δέρμα. Οταν πια φθάσεις στο σημείο όπου τα απορριμματοφόρα ξεφορτώνουν, εκεί η λογική τελειώνει. Το μόνο που θες είναι να φύγεις, απελπισμένος.

Η Αττική των 4 εκατ. κατοίκων και των 66 δήμων εξακολουθεί να εξαρτάται από την ταφή απορριμμάτων και μάλιστα σε έναν μόνο χώρο. Το πόσο επικίνδυνο είναι αυτό φάνηκε το προηγούμενο δεκαπενθήμερο, όταν ένα ρήγμα στους λόφους των σκουπιδιών οδήγησε αρχικά στο κλείσιμο και στη συνέχεια στην υπολειτουργία των εγκαταστάσεων, με τα σκουπίδια να πλημμυρίζουν σε χρόνο μηδέν τους δρόμους της πρωτεύουσας. Αυτό που συνειδητοποιεί κάποιος επισκεπτόμενος το νέο «κύτταρο» (χώρο απόθεσης σκουπιδιών) που λειτουργεί εδώ και λίγες ημέρες είναι πόσο λίγος χρόνος απομένει.

Η υπόθεση του μοναδικού ΧΥΤΑ της Αττικής αποδεικνύει περίτρανα ότι ουδέν μονιμότερον του προσωρινού. Ο χώρος (που βρίσκεται στα σύνορα Ανω Λιοσίων και Φυλής) ξεκίνησε ως μία από τις πολλές χωματερές της πρωτεύουσας, στα μέσα της δεκαετίας του ’60, με τους δήμους να ξεφορτώνουν χύδην κάθε είδους σκουπίδι ή απόβλητο σε ένα παλιό λατομείο. Με τη δημιουργία του ενιαίου συνδέσμου των δήμων, η κατάσταση βελτιώθηκε υποτυπωδώς, καθώς ξεκίνησε το θάψιμο των σκουπιδιών με χώμα. Από το 1991, με το οριστικό κλείσιμο της χωματερής του Σχιστού, η χωματερή των Λιοσίων έμεινε μόνη (με την εξαίρεση μερικών μικρών διάσπαρτων χωματερών) να εξυπηρετεί σχεδόν το σύνολο της Αττικής. Ο πρώτος ΧΥΤΑ (ΧΥΤΑ Ι Ανω Λιοσίων) δημιουργήθηκε στα μέσα της δεκαετίας του ’90 και το 2000 ακολούθησε ο δεύτερος (ΧΥΤΑ ΙΙ Ανω Λιοσίων) σε συνέχειά του. Κατόπιν αποφασίστηκε η επέκταση στον Δήμο Φυλής το 2003 (α΄ φάση ΧΥΤΑ Φυλής) και το 2006 (β΄ φάση ΧΥΤΑ Φυλής).

Το 2012, προκρίθηκε η ανάθεση σε ιδιώτη της διαχείρισης των απορριμμάτων με τέσσερις μονάδες επεξεργασίας, όμως το 2014 η σημερινή ηγεσία της Περιφέρειας Αττικής ακύρωσε τον σχεδιασμό ως αδιαφανή και ασύμβατο με τις ευρωπαϊκές αρχές της διαχείρισης των απορριμμάτων. Πέρυσι, στον χώρο (108 στρέμματα) που επρόκειτο να γίνει μία από τις μονάδες που ακυρώθηκαν, αποφασίστηκε να επεκταθεί η β΄ φάση του ΧΥΤΑ (συνολικά 358 στρέμματα) και τα έργα βρίσκονται ακόμα σε εξέλιξη: στην «είσοδο» του κυττάρου –που θυμίζει χαράδρα ανάμεσα σε δύο βουνά σκουπιδιών– τα απορριμματοφόρα ξεφορτώνουν, ενώ στο βάθος του ίδιου χώρου οι μπουλντόζες σκάβουν το βουνό για να δημιουργήσουν κι άλλο χώρο. Με άλλα λόγια, η κατασκευή του νέου κομματιού γίνεται παράλληλα με την απόθεση σκουπιδιών, στον ίδιο χώρο.

«Η χωρητικότητα του νέου κυττάρου είναι 3.550.000 m3 και, ανάλογα με τις ποσότητες που θα στέλνουν οι δήμοι, εκτιμάται ότι θα διαρκέσει 1-1,5 έτος ακόμα», εξηγεί στην «Κ» η Αφροδίτη Μπιζά, αντιπρόεδρος του ΕΔΣΝΑ. Υπάρχει, όμως, διάδοχη λύση; Μετά την ακύρωση του διαγωνισμού ΣΔΙΤ το 2014, η περιφέρεια ασχολήθηκε με την αναθεώρηση του περιφερειακού σχεδιασμού, που ολοκληρώθηκε στα τέλη του 2016. Ο σχεδιασμός προέβλεψε τρεις ΧΥΤΥ (έναν στο Γραμματικό για τη Βορειοανατολική Αττική, που έχει ήδη κατασκευαστεί με πόρους του προηγούμενου ΕΣΠΑ, έναν στη Νότια και έναν στη Δυτική Αττική που δεν έχουν ούτε καν χωροθετηθεί), μονάδες επεξεργασίας απορριμμάτων (ΜΕΑ) στο Γραμματικό, στο Σχιστό και στο Λεκανοπέδιο, την αναβάθμιση του εργοστασίου διαλογής απορριμμάτων (ΕΜΑΚ) στη Φυλή και άλλα μικρότερα έργα. Κανένα από τα έργα αυτά δεν έχει ακόμα δημοπρατηθεί. Η περιφέρεια εκπόνησε μια μελέτη για την αναζήτηση χώρου για ΧΥΤΥ σε παλιά λατομεία, οι αντιδράσεις όμως ανέστειλαν τη λήψη αποφάσεων. «Ξεκινήσαμε να κάνουμε προκαταρκτικές μελέτες για μία σειρά μονάδων, όπως το Γραμματικό και το Σχιστό, αλλά και την αναβάθμιση του ΕΜΑΚ, αφού διαβουλευθήκαμε με τους δήμους. Προσπαθήσαμε να προχωρήσουμε στη βάση της συναίνεσης, κάτι που δεν εκτιμήθηκε όσο θα έπρεπε από τους δήμους», λέει η κ. Μπιζά. «Θα προσπαθήσουμε πριν από τις αυτοδιοικητικές εκλογές (σ.σ. στα μέσα του 2019) να έχουμε φθάσει στη δημοπράτηση των έργων και στη χωροθέτηση των ΧΥΤΥ που προβλέπει ο ΠΕΣΔΑ (Περιφερειακός Σχεδιασμός Απορριμμάτων). Επίσης, θα βοηθήσουμε να γίνει μία μονάδα επεξεργασίας βιοαποβλήτων που προωθούν τέσσερις δήμοι στην Ανατολική Αττική».

Απάθεια

Παράλληλα με την αδυναμία ή την απροθυμία της περιφέρειας να προωθήσει έγκαιρα τα έργα που προβλέπει ο νέος σχεδιασμός, οι περισσότεροι δήμοι δείχνουν να παρακολουθούν απαθείς της εξελίξεις. «Οι δήμοι ζητούν να διαχειριστούν μόνοι τους τα απορρίμματα, αλλά δεν θέλουν καμία εγκατάσταση. Αυτό δεν μπορεί να συνεχιστεί», λέει η κ. Μπιζά. «Για παράδειγμα, ελάχιστοι είναι όσοι έχουν ξεκινήσει, έστω πιλοτικά, τη χωριστή συλλογή των οργανικών αποβλήτων, που είναι το 40% του συνόλου των σκουπιδιών. Η διαλογή στην πηγή, η βελτίωση της ανακύκλωσης είναι στην αρμοδιότητα των δήμων».

Πίσω στη Φυλή, στη «χαράδρα» όπου τα απορριμματοφόρα ξεφορτώνουν χύμα σκουπίδια μέσα σε ένα σμήνος γλάρων, τίποτα δεν δείχνει να έχει αλλάξει. Σε ένα έτος από σήμερα, όταν κανένα νέο έργο δεν θα έχει ακόμα υλοποιηθεί, η συζήτηση για μία «γ΄ φάση» (δηλαδή μια νέα επέκταση) του ΧΥΤΑ που σήμερα αποκλείεται κατηγορηματικά ίσως να επιβληθεί ως σανίδα σωτηρίας. Πάντα «προσωρινά».

Το μυστήριο των αριθμών Φιμποντάτσι και το ανάκτορο του Φιλίππου

Όταν ο Γιάννης Αντωνίου, καθηγητής μαθηματικών στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και επί σειρά ετών συνεργάτης του Νομπελίστα φυσικοχημικού Ιλία Πριγκοζίν, είδε την απεικόνιση του ανακτόρου του Φιλίππου του Β΄, το οποίο αναστηλώνεται στις Αιγές, ήταν σίγουρος από την πρώτη στιγμή ότι πρόκειται για ένα αρχιτεκτονικό δημιούργημα φτιαγμένο με τη χρυσή τομή.

«Βλέποντάς το, ως άνθρωπος, με κατέλαβε ένα αίσθημα γαλήνης, αρμονίας και μέθεξης. Ως μαθηματικός, αντιλήφθηκα καθαρά με το μάτι, χωρίς να το μετρήσω με χάρακα, ότι επρόκειτο για ένα ορθογώνιο με λόγο πλευρών 1,62. Αυτό σημαίνει ότι η μικρότερη πλευρά του ορθογωνίου είναι περίπου το 62% του μήκους της μεγάλης. Αυτός είναι ο χρυσός λόγος στον οποίο έχουν αποδοθεί από την αρχαιότητα θεϊκά χαρακτηριστικά» εξηγεί με νόημα στο ΑΠΕ- ΜΠΕ.


Για τη χρυσή τομή μιλούσε λίγες μέρες νωρίτερα στο κοινό η προϊσταμένη της εφορίας αρχαιοτήτων Ημαθίας, αρχαιολόγος Αγγελική Κοτταρίδη, κατά το επίσημο άνοιγμα του ανακτόρου για το κοινό. «Όλο το κτίριο είναι σχεδιασμένο με χρυσές τομές. Δηλαδή όλες οι αναλογίες μέχρι τα ύψη του κτιρίου είναι 1,62, που είναι η χρυσή τομή. Γι' αυτό, όταν το κοιτάμε μας φαίνεται όμορφο, μας αρέσει η πρόσοψη αυτή. Είναι αυτό που βρήκε ο Πυθαγόρας, είναι ο Θεός κατά Πλάτωνα, αυτό που συνέχει το σύμπαν και όντως το συνέχει. Πώς το ξέρει; Δεν το ξέρω. Το ξέρει όμως» ήταν τα ακριβή της λόγια.

Η θεϊκή υπόσταση της χρυσής τομής

Και είναι αυτή η θεϊκή υπόσταση της χρυσής τομής που απασχολεί από τα αρχαία χρόνια τους επιστήμονες από διαφορετικά γνωστικά αντικείμενα. «Ο άνθρωπος αποδίδει θεϊκά χαρακτηριστικά σε κάτι συνήθως για τρεις λόγους. Ο πρώτος είναι ότι δεν μπορεί να το περιγράψει, ο δεύτερος ότι το παρατηρεί παντού και ο τρίτος ότι δεν κατανοεί το λόγο της ύπαρξής του. Στην περίπτωση του χρυσού λόγου, της χρυσής τομής, η συγκεκριμένη αναλογία πληροί αυτές τις τρεις προϋποθέσεις» διευκρινίζει ο κ. Αντωνίου.



Σύμφωνα με τον ίδιο, ο χρυσός λόγος ως άρρητος αριθμός δεν αναπαρίσταται γιατί έχει άπειρα ψηφία. Προσεγγίζεται όμως από ρητούς αριθμούς. «Επιπλέον ενυπάρχει στο σχήμα των λουλουδιών και του αστερία της θάλασσας, στο κουκουνάρι, το σώμα του αλόγου, στα όστρακα, στο σαλιγκάρι, στον γενετικό κώδικα, στους φυσικούς κρυστάλλους, τους κυκλώνες, τους σπειροειδείς γαλαξίες, στον άνθρωπο του Βιτρούβιου του Λεονάρντο Ντα Βίντσι, τον "μυστικό δείπνο" του Νταλί, τον Παρθενώνα και, όπως διαπιστώσαμε πρόσφατα, στο ανάκτορο του Φιλίππου στις Αιγές» τονίζει και προσθέτει: «ο λόγος αυτός εμφανίζεται παντού».

«Τώρα για ποιο λόγο συμβαίνει αυτό, δεν το γνωρίζουμε. Απλώς παρατηρώντας τα φαινόμενα, διαπιστώνουμε την παγκοσμιότητα του χρυσού λόγου. Η χρυσή τομή είναι πανταχού παρούσα, όπως ο Θεός είναι πανταχού παρών. Δεν μπορεί να είναι όλα αυτά τυχαία, υπάρχει ένα μυστήριο εδώ πέρα» τονίζει με νόημα.

Επισημαίνει δε ότι «μια ερμηνεία θα ήταν να βρεθεί μια αυτοόμοια διαδικασία, που ευνοήθηκε εξελικτικά σε σχέση με άλλες και έτσι επικράτησε ως διαμορφωτικός μηχανισμός στη φύση. Επειδή ο εγκέφαλος και το σώμα μας συν-εξελίσσονται με τη φύση, η αμοιβαία εναρμόνιση προκαλεί το αίσθημα του κάλλους και τη γαλήνη που βιώνουμε, βλέποντας τις μορφές».

Γοητευμένη από το μυστήριο αυτό δηλώνει και η ίδια η κ. Κοτταρίδη, επισημαίνοντας στο ΑΠΕ - ΜΠΕ ότι δεν τίθεται ζήτημα έλλειψης γνώσης από τους επιστήμονες, αλλά υπέρβασης από εκείνους που συνέλαβαν την ιδέα από την οποία δημιουργήθηκε το ανάκτορο του Φιλίππου. «Το μνημείο αυτό είναι το απόλυτο αποτύπωμα της λογικής στην πέτρα. Το απόλυτο. Δεν έχουμε κάτι αντίστοιχο σαν αυτό, κάτι τόσο μετρημένο. Έχοντας "λύσει" αυτό το μνημείο αρχιτεκτονικά, έχω κερδίσει μια γνώση για τη μετρολογία. Ξέρω ότι είναι πέντε παλάμες , επτά παλάμες, (σ.σ. μια παλάμη ισούται με 77 χιλιοστά), δηλαδή ξέρω στοιχεία που επαναλαμβάνονται μετρητικά και όταν τα βρίσκεις αυτά - γιατί είναι πολύ εξειδικευμένα πράγματα - αναγνωρίζεις αμέσως την αρχιτεκτονική σχολή. Φαίνεται ότι η τεράστια συνεισφορά των Μακεδόνων -που δεν το έχουμε συνειδητοποιήσει ακόμα- στην παγκόσμια τέχνη είναι η αρχιτεκτονική» σημειώνει. Αναφέρει, άλλωστε, ότι ο συγκεκριμένος τρόπος σχεδίασης επαναλαμβάνεται και σε άλλα κτίρια τα οποία η ίδια μέτρησε με λεπτομέρεια, σε περιοχές όπως η Δήλος, η Αλεξάνδρεια, η Πέργαμος.

Για την έννοια του Θεού, άλλωστε, εκφράζει την ισχυρή πεποίθηση ότι ενυπάρχει στο ανάκτορο των Αιγών και από εκεί και πέρα μετουσιώνεται σε αισθητική, σε αρχιτεκτονική σχολή.

Πού τοποθετείται όμως χρονικά η αφετηρία της χρυσής τομής;

Την απάντηση δίνει ο κ. Αντωνίου: «Από τη διασωθείσα γραμματεία προκύπτει ότι πρώτη αναφέρεται στο χρυσό λόγο η Θεανώ, μαθήτρια του Πυθαγόρα και αργότερα γυναίκα του, ίσως από τις μεγαλύτερες μαθηματικούς της εποχής της. 

Ειδικότερα, δύο αριθμοί α και β έχουν λόγο χρυσής τομής φ, δηλαδή α διά β ίσον φ, αν ο λόγος του μεγαλύτερου (α) προς το μικρότερο (β) συμπίπτει με το λόγο του αθροίσματος (α+β) προς τον μεγαλύτερο (α). Επιλύοντας την εξίσωση δευτέρου βαθμού, βρίσκουμε ότι ο χρυσός λόγος είναι φ=1,618….., ένας άρρητος αριθμός».

Στη γεωμετρία το ίδιο ακριβώς συμβαίνει όταν σε ένα ορθογώνιο με πλευρές α και β, κατασκευαστεί ένα τετράγωνο πάνω στη μεγαλύτερη πλευρά. Τότε το ορθογώνιο που θα περισσέψει από το αρχικό σχήμα είναι όμοιο με το αρχικό, δηλαδή η χρυσή τομή είναι μια συγκεκριμένη ομοιότητα που προκαλεί την αίσθηση της αρμονίας.

«Όλο αυτό είναι μια μαθηματική ιδιότητα και μπορεί να μην λέει τίποτε στον καθένα. Ωστόσο προκαλεί εντύπωση όταν διαπιστώνουμε ότι ο χρυσός λόγος συναντάται παντού στη φύση. Από εκεί ξεκινά το ενδιαφέρον» υπογραμμίζει ο καθηγητής.

Μετά τη Θεανώ, ο Ευκλείδης στα στοιχεία του αναφέρει τη χρυσή τομή που επανέρχεται στο προσκήνιο τον 12ο αιώνα από τον Φιμπονάτσι. Στην περίφημη αυτή ακολουθία αριθμών, κάθε όρος είναι άθροισμα των δύο προηγούμενων: για παράδειγμα, 0,1,1,2,3,5,8,13,21,34,55,…..

«Στην κάτοψη του ανακτόρου του Φιλίππου στις Αιγές ενσωματώνεται η θεωρία, της χρυσής τομής, μια πολύπλοκη γεωμετρία κύκλων, τετραγώνων και τριγώνων, που επαναλαμβάνουν με εμβαδά την ακολουθία Φιμποντάτσι 1, 2, 3, 5, 8, 13, 21.... από την οποία κατά Πλάτωνα προκύψει η ψυχή, που είναι το κινούν του κόσμου» σημειώνει η κ. Κοτταρίδη.

Από την αρμονία στο χάος, μια ακόμη ανακάλυψη

Ο χρυσός λόγος ξεπρόβαλλε και πάλι μυστηριωδώς σε απλά χαοτικά συστήματα. «Τη δεκαετία του 1960, ο μαθηματικός Βλαντιμίρ Άρνολντ κατασκεύασε έναν χαοτικό μετασχηματισμό. Αυτός ο μετασχηματισμός ορίζει δύο κατευθύνσεις, η μία μεγαλώνει τις αποστάσεις και η άλλη τις μικραίνει. Έκπληκτος διαπίστωσε ότι ο χρυσός αριθμός ορίζει αυτές τις κατευθύνσεις. Για να δείξει την έντονη παραμόρφωση ζωγράφισε μια γάτα και έτσι έμεινε το όνομα "μετασχηματισμός της γάτας του Άρνολντ"» αναφέρει ο κ. Αντωνίου.

μετασχηματισμός της γάτας του Άρνολντ'

Και μπορεί το παραπάνω παράδειγμα να διδάσκεται στους φοιτητές του Τμήματος Μαθηματικών ως ένα από τα βασικά πρότυπα χαοτικής συμπεριφοράς, όμως, σε ό,τι αφορά το ευρύ κοινό, αξίζει να κρατήσει κανείς υπόψη τη φράση του καθηγητή ότι «χάος σημαίνει ευαισθησία στις αρχικές συνθήκες: μικρές διαταραχές μεγεθύνονται δραματικά, δημιουργώντας άτακτη διάχυση. Ο χρυσός αριθμός, δηλαδή, εμπλέκεται όχι μόνο στην αρμονία αλλά και στο χάος. Όλα αυτά δεν αρκούν, βέβαια, για να περιγράψουν πώς λειτουργεί το σύμπαν, αλλά είναι μια ένδειξη της παγκοσμιότητας του χρυσού αριθμού».

Το ιερό περιστύλιο

Πίσω και πάλι στο ανάκτορο του Φιλίππου, η κ. Κοτταρίδη κλείνει τις δηλώσεις της στο ΑΠΕ - ΜΠΕ με μια αναφορά στο «ιερό περιστύλιο», τη σειρά των κιόνων του ανακτόρου γύρω από την εσωτερική αυλή που σχηματίζουν στοές. «Το περιστύλιο είναι ο λόγος ύπαρξης αυτού του κτιρίου. Είναι η ψυχή του κτιρίου, το ιερό κέντρο το οποίο ζωντανεύει με την είσοδο του καθενός σε αυτό. Μπαίνοντας κάποιος στο περιστύλιο γίνεται ο περιούσιος, εκλογικεύει το άλογο σύμπαν και το εκλογικεύει με τον ωραιότερο δυνατό τρόπο, τις χρυσές τομές. 

Όταν το κατάλαβα αυτό λύθηκε και η τεράστια φιλοσοφία που είναι από πίσω» σχολιάζει και μιλά για τη μεταφορά της ιδέας αυτής σε άλλες περιοχές. «Αυτό με κάνει να το σκέφτομαι το γεγονός ότι τα ισλαμικά τεμένη είναι τα πρώτα που μιμούνται την ιδέα του περιστυλίου, γιατί αυτοί ξέρουν τον ελληνιστικό κόσμο, ζούνε μαζί όταν τον 7ο και 8ο αιώνα φτιάχνουν περιστύλια για να λατρέψουν τον θεό τους στην καινούρια θρησκεία που δημιουργούν» σημειώνει και εκφράζει την άποψη ότι αυτό είναι κάτι που αξίζει να ερευνηθεί περαιτέρω...
Πηγή: ΑΠΕ