Καλησπέρα, καλησπέρα,
πρώτο μου άρθρο & επιλέγω να γράψω κάτι που ακούω σε καθημερινή βάση γύρω μου. Τα ΠΟΛΙΤΙΚΑ....
Όπως ξέρουμε όλοι & βιώνουμε καθημερινά, τα πολιτικά επηρεάζουν τη καθημερινότητα, τις συνήθειες & τα όνειρα μας. Μας βάζουν σε ένα τρυπάκι του να σκεφτόμαστε μόνο τα προβλήματα που μας βομβαρδίζουν από όλες τις πλευρές, με αποτέλεσμα ένα φαύλο κύκλο λύπης & κακοτυχίας που σε φέρνει στην άσχημη κατάσταση να σιχτιρίζεις τη στιγμή που "γεννήθηκες".
Ακούω συχνά γύρω μου την ερώτηση "τι να ψηφίσω;" ή την απάντηση "Ναι αλλά αυτός είναι έτσι, είναι αλλιώς & αλλιώτικα!". Κατά τη δική μου ταπεινή άποψη, αυτό είναι μια άμυνα προς το περίγυρο & τη γενική άποψη που επικρατεί για να μην ξανά βγούνε οι ίδιοι. Ενώ στη πραγματικότητα θέλουν να τους ξανά ψηφίσουν. Δεν ξέρω αν είναι όλοι αλλά πιστεύω είναι οι περισσότεροι. Τώρα μπορεί να σας έρχεται η εύλογη ερώτηση "Γιατί; γιατί να το θέλουν;". Το γιατί ίσως να μην το ξέρουν ούτε οι ίδιοι πραγματικά, άλλοι πάλι ξέρουν, ξέρουν ότι κάπου έχουν μια "υποχρέωση". Δεν τους κατηγορώ, έτσι είναι το σύστημα & βολεύει. Θα μου πεις "Εγώ έχω κάποια πιστεύω" & εγώ λέω "Καλά κάνεις, αλλά πόσο πολύ πιστεύεις στα πιστεύω σου & πόσο μάλλον το κόμμα που υποστηρίζεις πιστεύει στα πιστεύω του, μένει σταθερό & έμπιστο ;"
Μήπως τελικά θα έπρεπε να αλλάξουμε "ρόλους"; Τι εννοώ; Εννοώ να αλλάξουμε τη νοοτροπία μας στο θέμα το πως να λαμβάνουμε & εκπέμπουμε τις σκέψεις. Μήπως πρέπει να σταματήσουμε να λαμβάνουμε τα μηνύματα που κάθε κόμμα στέλνει κ να αρχίσουμε να στέλνουμε εμείς τα δικά μας; Μήπως πρέπει να πιστέυουμε πιο δυνατά στα θέλω & τα όνειρα μας; 'Αλλωστε στη Δημοκρατία η πλειοψηφία παίρνει αποφάσεις, ΕΙΜΑΣΤΕ Η ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ! Εμείς ψηφίζουμε απο μας εξαρτώντε & εξαρταται το μέλλον μας. Θέλουμε να πάμε μπροστά & οι επόμενες γεννίες ακόμα πιο μπροστά. Θέλουμε καλύτερο τωρα, πιο καλό αύριο & χειρότερο χθές.
Θα ήθελα να κλείσω με κάτι που άκουσα πρόσφατα. "Κόκκινο, κοκκινο είναι το χρώμα που στο φανάρι σταματάς, αν όμως βαδίσουν όλοι μπορούν να περάσουν". Ας σηκώσουμε το κεφάλι & ας ρίξουμε μια ματια γύρω μας & ας απόφασισουμε σε τι κόσμο θέλουμε να ζούμε.
Υ.Γ
Ας έχουμε στο μυαλό μας & αυτό " Μέρα που δεν γέλας δεν υφίσταται στη ζωή μας". Χρειαζομαστε το γέλιο κ τη χαρά στη ζωή μας, μην το στερούμε απο αυτήν. Ας σφιρίξουμε χαρούμενα μπορούμε !!!
Με εκτίμηση
πρώτο μου άρθρο & επιλέγω να γράψω κάτι που ακούω σε καθημερινή βάση γύρω μου. Τα ΠΟΛΙΤΙΚΑ....
Όπως ξέρουμε όλοι & βιώνουμε καθημερινά, τα πολιτικά επηρεάζουν τη καθημερινότητα, τις συνήθειες & τα όνειρα μας. Μας βάζουν σε ένα τρυπάκι του να σκεφτόμαστε μόνο τα προβλήματα που μας βομβαρδίζουν από όλες τις πλευρές, με αποτέλεσμα ένα φαύλο κύκλο λύπης & κακοτυχίας που σε φέρνει στην άσχημη κατάσταση να σιχτιρίζεις τη στιγμή που "γεννήθηκες".Ακούω συχνά γύρω μου την ερώτηση "τι να ψηφίσω;" ή την απάντηση "Ναι αλλά αυτός είναι έτσι, είναι αλλιώς & αλλιώτικα!". Κατά τη δική μου ταπεινή άποψη, αυτό είναι μια άμυνα προς το περίγυρο & τη γενική άποψη που επικρατεί για να μην ξανά βγούνε οι ίδιοι. Ενώ στη πραγματικότητα θέλουν να τους ξανά ψηφίσουν. Δεν ξέρω αν είναι όλοι αλλά πιστεύω είναι οι περισσότεροι. Τώρα μπορεί να σας έρχεται η εύλογη ερώτηση "Γιατί; γιατί να το θέλουν;". Το γιατί ίσως να μην το ξέρουν ούτε οι ίδιοι πραγματικά, άλλοι πάλι ξέρουν, ξέρουν ότι κάπου έχουν μια "υποχρέωση". Δεν τους κατηγορώ, έτσι είναι το σύστημα & βολεύει. Θα μου πεις "Εγώ έχω κάποια πιστεύω" & εγώ λέω "Καλά κάνεις, αλλά πόσο πολύ πιστεύεις στα πιστεύω σου & πόσο μάλλον το κόμμα που υποστηρίζεις πιστεύει στα πιστεύω του, μένει σταθερό & έμπιστο ;"
Μήπως τελικά θα έπρεπε να αλλάξουμε "ρόλους"; Τι εννοώ; Εννοώ να αλλάξουμε τη νοοτροπία μας στο θέμα το πως να λαμβάνουμε & εκπέμπουμε τις σκέψεις. Μήπως πρέπει να σταματήσουμε να λαμβάνουμε τα μηνύματα που κάθε κόμμα στέλνει κ να αρχίσουμε να στέλνουμε εμείς τα δικά μας; Μήπως πρέπει να πιστέυουμε πιο δυνατά στα θέλω & τα όνειρα μας; 'Αλλωστε στη Δημοκρατία η πλειοψηφία παίρνει αποφάσεις, ΕΙΜΑΣΤΕ Η ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ! Εμείς ψηφίζουμε απο μας εξαρτώντε & εξαρταται το μέλλον μας. Θέλουμε να πάμε μπροστά & οι επόμενες γεννίες ακόμα πιο μπροστά. Θέλουμε καλύτερο τωρα, πιο καλό αύριο & χειρότερο χθές.
Θα ήθελα να κλείσω με κάτι που άκουσα πρόσφατα. "Κόκκινο, κοκκινο είναι το χρώμα που στο φανάρι σταματάς, αν όμως βαδίσουν όλοι μπορούν να περάσουν". Ας σηκώσουμε το κεφάλι & ας ρίξουμε μια ματια γύρω μας & ας απόφασισουμε σε τι κόσμο θέλουμε να ζούμε.
Υ.Γ
Ας έχουμε στο μυαλό μας & αυτό " Μέρα που δεν γέλας δεν υφίσταται στη ζωή μας". Χρειαζομαστε το γέλιο κ τη χαρά στη ζωή μας, μην το στερούμε απο αυτήν. Ας σφιρίξουμε χαρούμενα μπορούμε !!!
Με εκτίμηση
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου